من اراد ان يستعمل اوانی الذّهب و الفضّة لا بأس عليه ايّاکم ان تنغمس اياديکم فی الصّحاف و الصّحان خذوا ما يکون اقرب الی اللّطافة انّه اراد ان يراکم علی اداب اهل الرّضوان فی ملکوته الممتنع المنيع * تمسّکوا باللّطافة فی کلّ الاحوال لئلّا تقع العيون علی ما تکرهه انفسکم و اهل الفردوس و الّذی تجاوز عنها يحبط عمله فی الحين * و ان کان له عذر يعفو اللّه عنه انّه لهو العزيز الکريم *
Whoso wisheth to make use of vessels of silver and gold is at liberty to do so. Take heed lest, when partaking of food, ye plunge your hands into the contents of bowls and platters. Adopt ye such usages as are most in keeping with refinement. He, verily, desireth to see in you the manners of the inmates of Paradise in His mighty and most sublime Kingdom. Hold ye fast unto refinement under all conditions, that your eyes may be preserved from beholding what is repugnant both to your own selves and to the dwellers of Paradise. Should anyone depart therefrom, his deed shall at that moment be rendered vain; yet should he have good reason, God will excuse him. He, in truth, is the Gracious, the Most Bountiful.
اگر کسی خواسته باشد استعمال کند ظرفهای طلا و نقره را، هیچ حرج و گناهی بر او نیست. مبادا دستهایتان را فرو بکنید در بشقابها یا در قدح ها و کاسه ها. رفتار کنید به آن نحوی که به لطافت و پاکیزگی نزدیکتر است. خدا میخواهد رفتار شما را که مانند مردمان بهشتی است، ببیند. در جمیع احوال به لطافت و پاکیزگی متمسک باشید. چشمهای شما نیفتد بر چیزهایی که مکروه است در نظر شما و در نظر اهل فردوس. اگر کسی تجاوز کند از این، هر عملی را انجام بدهد در نزد خدا مردود میشود . اگر کسی عذری داشت خدا از او در میگذرد. خدا هم عزیز است و هم کریم.
علت نزول این آیه این است که در دیانت اسلام بنا به قول فقها و علماء استفاده از ظرفهای طلا و نقره حرام است. چنانچه در سوره ی توبه میخوانیم: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ.
یعنی: ای اهل ایمان! یقیناً بسیاری از عالمان یهود و راهبان، اموال مردم را به باطل [و به صورتی نامشروع] می خورند و همواره [مردم را] از راه خدا بازمی دارند؛ و کسانی را که طلا و نقره می اندوزند و آن را در راه خدا هزینه نمی کنند، به عذاب دردناکی مژده ده.
بنا به همین آیه مسلمانان از استفاده از ظروف طلا و نقره منع شده اند چرا که به معنایی داشتن ظرف طلا و نقره احتکار بود و سبب آن میشد که در راه خدا انفاقی نکنند.
حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوحی ميفرمايند:”هو الأبهی ای منجذب بکلمةاللّه طهارت و تقديس از اسّ اساس دين الهی است و اعظم وسيله وصول درجات عاليه غير متناهی و اين جوهر لطيف و نظيف چه در ظاهر و چه در باطن بسيار محبوب و مقبول و در عالم وجود از جمله شئون جسمانی که تعلّق و تأثير در مراتب روحانی دارد نظافت و لطافت و طهارت است. چون بمحلّ پاک و طيّب و طاهر داخل شوی يک نفحه روحانيّتی استشمام نمائی لهذا در اين کور اعظم اين امر اَتَّم اقوم را نهايت تأکيد جمالقدم روحی لاحبّائه الفداء فرمودند. امّا اصل تقديس و تنزيه و پاکی و لطافت طهارت قلب است از جميع ما سوی اللّه و اشتعال بنفحات اللّه اين است که ميفرمايد حتّی اَجعلَ اورادی و اذکاری کلَّها وِرداً واحداً و حالی فی خدمتک سرمداً هنيئاً لمن فاز بهذا المقام الأعزّ الأعلی. عبدالبهاء عبّاس”