کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند چهل و پنجم : حکم دزدی

قد کتب علی السّارق النّفی و الحبس و فی الثّالث فاجعلوا فی جبينه علامة يعرف بها لئلّا تقبله مدن اللّه و دياره ايّاکم ان تأخذکم الرّأفة فی دين اللّه اعملوا ما امرتم به من لدن مشفق رحيم * انّا ربّيناکم بسياط الحکمة و الاحکام حفظاً لانفسکم و ارتفاعاً لمقاماتکم کما يربّی الابآء ابنآئهم لعمری لو تعرفون ما اردناه لکم من اوامرنا المقدّسة لتفدون ارواحکم لهذا الامر المقدّس العزيز المنيع *


Exile and imprisonment are decreed for the thief, and, on the third offence, place ye a mark upon his brow so that, thus identified, he may not be accepted in the cities of God and His countries. Beware lest, through compassion, ye neglect to carry out the statutes of the religion of God; do that which hath been bidden you by Him Who is compassionate and merciful. We school you with the rod of wisdom and laws, like unto the father who educateth his son, and this for naught but the protection of your own selves and the elevation of your stations. By My life, were ye to discover what We have desired for you in revealing Our holy laws, ye would offer up your very souls for this sacred, this mighty, and most exalted Faith.
اگر کسی دزدی کند جزایش این است که او را از شهر بیرون کنند، در زندان بیاندازند و اگر مرتبه ی سوم دزدی کرد، قرار بدهید در پیشانی او “علامه یعرف بها” تا آنکه شهر ها و آبادی های خداوند او را قبول نکنند. تا بدانند مردم که او دزد است. محبت و لطف سبب نشود که حکم الهی مجری نشود. هر چه را خداوند مهربان امر میکند آنرا کاملاً عمل کنید. ما شما را تربیت میکنیم با تازیانه های حکمت و احکام. {نتیجه ی این امر این است که }شما حفظ میمانید از این نفوس. و ارتفاع میگیرد مقامات شما. {ما شما را تربیت میکنیم} همانطوری که پدران، پسران خودشان را تربیت میکنند.. قسم به جان خودم، اگر بدانید که ما از نشر این احکام و وضع این اوامری که برای شما تشریح میکنیم چه مقصودی داریم، همانا فدا میکنید جانهای خود را در راه این امری که مقدس و عزیز و بلند مرتبه است.

در قران در سوره ی مائده آیه ی سی و هشتم میفرماید: “وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ” یعنی مرد و زن دزد را به سزاى آنچه كرده‏ اند دستشان را به عنوان كيفرى از جانب خدا ببريد و خداوند توانا و حكيم است.

“سؤال – از حدّ زنا و لواط و سارق و مقادير آن . جواب – تعيين مقادير حدّ به بيت العدل راجع است.”
چون در اين باب ذکر امانت در ميانست اين مسئله را نيز بمناسبت در ذيل اين باب مندرج ميسازد که در رساله سؤال و جواب ميفرمايند: “سؤال – در باره تعويض و تبديل امانات از جنس بنقد و غيره حفظاً عن التّضييع .جواب – اينکه در باره امانات و تعويض آن حفظاً عن التّضييع نوشتند در اين صورت تعويض جائز تعويضيکه معادل آنرا برساند. انّ ربّک هو المبيّن العليم و الآمر القديم.”