بند یکصد و بیست و سوم : آزادی

انّ الحرّيّة تنتهی عواقبها الی الفتنة الّتی لا تخمد نارها کذلک يخبرکم المحصی العليم * فاعلموا انّ مطالع الحرّيّة و مظاهرها هی الحيوان و للانسان ينبغی ان يکون تحت سنن تحفظه عن جهل نفسه و ضرّ الماکرين * انّ الحرّيّة تخرج الانسان عن شئون الادب و الوقار و تجعله من الارذلين *

Liberty must, in the end, lead to sedition, whose flames none can quench. Thus warneth you He Who is the Reckoner, the All-Knowing. Know ye that the embodiment of liberty and its symbol is the animal. That which beseemeth man is submission unto such restraints as will protect him from his own ignorance, and guard him against the harm of the mischief-maker. Liberty causeth man to overstep the bounds of propriety, and to infringe on the dignity of his station. It debaseth him to the level of extreme depravity and wickedness.
آزادی منتهی میشود به عاقبت منجر به فتنه ای میشود که آتش آن فتنه خاموش نخواهد شد. خداوندی که شماره ی هر چیز را دارد و به هر چیز دانا و عالم است شما را خبر میدهد. بدانید که مطلع ازادی صرف، در حیوان ظاهر است. انسان سزاوار است که در ظل سنن (تعالیم و احکام و قوانین) باشد که از نادانی های نفس و ضرر افراد مکار در امان باشد. آزادی خارج میکند انسان را از شئون ادب و وقار، و انسان را پست ترین درجه ی رذیلت ها میبرد.