کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند یکصد و سی و دوم : مقام مظهر امر

يا ملأ الانشآء اسمعوا ندآء مالک الاسمآء انّه يناديکم من شطر سجنه الاعظم انّه لا اله الّا انا المقتدر المتکبّر المتسخّر المتعالی العليم الحکيم * انّه لا اله الّا هو المقتدر علی العالمين * لو يشآء يأخذ العالم بکلمة من عنده ايّاکم ان تتوقّفوا فی هذا الامر الّذی خضع له الملأ الاعلی و اهل مدآئن الاسمآء اتّقوا اللّه و لا تکوننّ من المحتجبين * احرقوا الحجبات بنار حبّی و السّبحات بهذا الاسم الّذی به سخّرنا العالمين *

O peoples of the world! Give ear unto the call of Him Who is the Lord of Names, Who proclaimeth unto you from His habitation in the Most Great Prison: “Verily, no God is there but Me, the Powerful, the Mighty, the All-Subduing, the Most Exalted, the Omniscient, the All-Wise.” In truth, there is no God but Him, the Omnipotent Ruler of the worlds. Were it His Will, He would, through but a single word proceeding from His presence, lay hold on all mankind. Beware lest ye hesitate in your acceptance of this Cause — a Cause before which the Concourse on high and the dwellers of the Cities of Names have bowed down. Fear God, and be not of those who are shut out as by a veil. Burn ye away the veils with the fire of My love, and dispel ye the mists of vain imaginings by the power of this Name through which We have subdued the entire creation.
ای اهل عالم، بشنوید ندای مالک اسماء را که شما را در این زندان اعظم (زندان عکا) ندا میکند: من خداوندی هستم که مقتدرم، متکبرم، تسخیر کننده ام و متعالی و عالم و حکیم. نیست خدایی جز او که مقتدر است بر اهل عالم. اگر بخواهد اخذ میکند عالم را به یک کلمه، مبادا متوقف کنید –ایمانتان را- در این امری که خاضع شده است در برابر ان ملا اعلی، و اهل شهرهای اسماء. از خدا بترسید و نباشید از کسانی که محتجب شده اند. بسوزانید پرده های غفلت و اوهام را با اتش محبت من و به این اسم که ما تسخیر کردیم جمیع اهل عالم را.

در باره ((بيتين)) حضرت بهاءاللّه می‌‌فرمايند: بيت اعظم در بغداد و بيت نقطه در شيراز مقصود است هر يک را که حجّ نمايند کافی است (سؤال و جواب، فقرات ۲٩ و ۳۲ و يادداشت شماره ٥٤)
حضرت ولىّ امراللّه در باره المقامات الّتی فيها استقرّ عرش ربّکم می‌‌فرمايند که اشاره به مقاماتی است که محلّ استقرار هيکل مبارک گشته. جمال مبارک ميفرمايند: و مقامات ديگر به اختيار اهل آن بلد است هر بيتی را که محلّ استقرار شده مرتفع نمايند يا يک بيت را اختيار کنند (سؤال و جواب فقره ۳۲). مؤسّسات امری با شواهد و اسناد لازمه اماکن متبرّکه مربوط به حضرت بهاءاللّه و حضرت اعلی را مشخّص و حتّی المقدور ابتياع و تعدادی را به صورت اوليّه تعمير نموده‌اند.