بند یکصد و شصت و دوم : خداوند یفعل ما یشاء و یحکم ما یرید است

لو يحلّ ما حرّم فی ازل الازال او بالعکس ليس لاحد ان يعترض عليه و الّذی توقّف فی اقلّ من ان انّه من المعتدين *

Were He to decree as lawful the thing which from time immemorial had been forbidden, and forbid that which had, at all times, been regarded as lawful, to none is given the right to question His authority. Whoso will hesitate, though it be for less than a moment, should be regarded as a transgressor.
اگر خداوند حلال بکند آنچه را که از اول لااول حرام بوده و همینطور برعکسش، هیچ کس حق ندارد که اعتراض بکند. هر کس توقف کند – و این امر سبب شبهه اش شود- ولو در حد بسیار کم، او از متخلفین به شمارش میاید