بند یکصد و شصت و نهم : خطاب به علما

يا معشر العلمآء ايّاکم ان تکونوا سبب الاختلاف فی الاطراف کما کنتم علّة الاعراض فی اوّل الامر اجمعوا النّاس علی هذه الکلمة الّتی بها صاحت الحصاة الملک للّه مطلع الايات کذلک يعظکم اللّه فضلاً من عنده انّه لهو الغفور الکريم *

O concourse of divines! Beware lest ye be the cause of strife in the land, even as ye were the cause of the repudiation of the Faith in its early days. Gather the people around this Word that hath made the pebbles to cry out: “The Kingdom is God’s, the Dawning-place of all signs!” Thus doth your Lord admonish you, as a bounty on His part; He, of a truth, is the Ever-Forgiving, the Most Generous.
ای گروه علما، مبادا سبب اختلاف در اطراف بشوید همانطور که علت اعراض در امر اول بودید و جمع کنید مردم را بر این کلمه که سبب آن میشود که سنگ ریزه ها به گریه افتند و گویند مملکت و پادشاهی از آن مطلع آیات است. اینطور پند میدهد شما را خداوند بصرف فضل و خداوند آمرزگار و بخشنده است.