بند یکصد و شصت و چهارم : خطاب به کرمان

يا ارض الکاف و الرّآء انّا نراک علی ما لا يحبّه اللّه و نری منک ما لا اطّلع به احد الّا اللّه العليم الخبير * و نجد ما يمرّ منک فی سرّ السّرّ عندنا علم کلّ شیء فی لوح مبين * لا تحزنی بذلک سوف يظهر اللّه فيک اولی بأس شديد يذکروننی باستقامة لا تمنعهم اشارات العلمآء و لا تحجبهم شبهات المريبين * اولئک ينظرون اللّه باعينهم و ينصرونه بانفسهم الا انّهم من الرّاسخين *

O Land of Káf and Rá [Kirmán]! We, verily, behold thee in a state displeasing unto God, and see proceeding from thee that which is inscrutable to anyone save Him, the Omniscient, the All-Informed; and We perceive that which secretly and stealthily diffuseth from thee. With Us is the knowledge of all things, inscribed in a lucid Tablet. Sorrow not for that which hath befallen thee. Erelong will God raise up within thee men endued with mighty valour, who will magnify My Name with such constancy that neither will they be deterred by the evil suggestions of the divines, nor will they be kept back by the insinuations of the sowers of doubt. With their own eyes will they behold God, and with their own lives will they render Him victorious. These, truly, are of those who are steadfast.
ای سرزمین کاف و راء (کرمان)، ما شما را میبینیم که خدا آن حالت را دوست ندارد، و میبینیم از تو که ظاهر میشود چیزهایی که غیر از خدایی که علیم و خبیر است کسی به آن مطلع نیست. ما میدانیم که در تو چه میگذرد. ما عالم به هر چیزی هستیم در این لوح مبین. محزون نباشید به آن (چیزی که گفتیم) خداوند ظاهر خواهد کرد در تو، نفوسی را که ذکر میکنند با استقامتی که نمیتواند آنها را منع کند ایرادات علماء و (همینطور) شبهات افراد شکاک نمیتواند آنها را محجوب کند. ایشان خدا را به چشم خود میبینند، و جان خود را در راه نصر او فدا میکنند. اینها هستند از نفوسی که دارای رسوخ هستند.

و در لوح دیگری میفرمایند: در کتاب اقدس نظر نما آنچه درباره ی کاف و راء نازل الیوم مشهود، جعفر و ابنش از اهل کاف و راء (ملاجعفر و پسر شیخ احمد روحی) اعراضا عن الحق و اعتراضا علیه گفته اند آنچه را که هیچ عاقل نگفته.
و در لوح دیگری آمده: نعیق ناعقین از ارض کاف و راء مرتفع و این آن خبری است که در عراق و در ارض سر مخصوص در کتاب اقدس از قلم اعلی جاری و نازل گشته طوبی للعارفین طوبی للراسخین طوبی للثابتین طوبی للمستقیمین.
“نجد ما يمرّ منك فى سرّ السّرّ”
اين فقره از کتاب مستطاب اقدس اشاره به دسايس گروهی از اهل کرمان است از پيروان ميرزا يحيی ازل . من جمله ملّا جعفر و پسرش شيخ احمد روحی و ميرزا آقا خان کرمانی (اين دو نفر اخير از دامادهای ميرزا يحيی بودند) و همچنين ميرزا احمد کرمانی. اين نفوس در تضعيف اساس امراللّه کوشا بودند و در توطئه‌های سياسی که منجر به قتل ناصرالدّين شاه گرديد نيز دخالت داشتند.