کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند یکصد و هشتاد و دوم : دعا و مطالعه ی آیات

اغتمسوا فی بحر بيانی لعلّ تطّلعون بما فيه من لئالئ الحکمة و الاسرار * ايّاکم ان توقّفوا فی هذا الامر الّذی به ظهرت سلطنة اللّه و اقتداره اسرعوا اليه بوجوه بيضآء هذا دين اللّه من قبل و من بعد من اراد فليقبل و من لم يرد فانّ اللّه لغنيّ عن العالمين *


Immerse yourselves in the ocean of My words, that ye may unravel its secrets, and discover all the pearls of wisdom that lie hid in its depths. Take heed that ye do not vacillate in your determination to embrace the truth of this Cause — a Cause through which the potentialities of the might of God have been revealed, and His sovereignty established. With faces beaming with joy, hasten ye unto Him. This is the changeless Faith of God, eternal in the past, eternal in the future. Let him that seeketh, attain it; and as to him that hath refused to seek it — verily, God is Self-Sufficient, above any need of His creature
فرو روید در دریای بیان من، شاید مطلع شوید به انچه در این دریا مستور است از مرواریدهای حکمت و اسرار و رموز الهی. مبادا، توقف کنید در این امری که ظاهر شده است. این امری است که به واسطه ی آن سلطنت و توانایی خداوند ظاهر شده است. بشتابید با صورتهای نورانی. این است دین الهی از قبل و بعد. هر که بخواهد میتواند اقبال کند، یا میتواند اقبال کند، و هر کسی که نخواهد اقبال کند، یا قبول کند، خداوند بی نیاز از تمام مردم عالم است.

نکته : در قسمتی که ایاکم ان توقفوا فی هذا الامر آمده است، حضرت اشراق خاوری میفرمایند که منظور اهل بیان است که متوقف نشوند و به سوی جمال قدم ظاهر باشند.
” اَنْ اَقْبِلْ اِلَی اللّه بِقَلْبٍ طَاهِرٍ وَ نَفْسٍ زَکِيَّةٍ وَ لِسَانٍ صَادِقٍ وَ بَصَرٍ مُقَدّسٍ ثُمّ ادْعُوْهُ‌فِي کُلِّ الْاَحْوَالِ اِنّهُ مُعِيْنُ مَنْ اَقْبَلَ اِلَيْهِ ” ( ص ٢١ ج ٤ امر و خلق )
” تلاوت مناجات و ترتيل آيات و طلب غفران خطيئات سبب عفو قصور است و علوّ درجات مؤمنين و مؤمنات “( ص ٨٩ ج ٩ مائده آسمانی ط ١١٨ )
” قلب انسان جز بعبادت رحمن مطمئن نگردد و روح انسان جز بذکر يزدان مستبشر نشود . قوّت عبادت بمنزله جناح است روح انسانی را از حضيض ادنی بملکوت ابهی عروج دهد و کينونات بشريّه را صفا و لطافت بخشد و مقصود جز باين وسيله حاصل نشود ” ( ص ١٣ گنجينه حدود و احکام )
” دعا واسطه ارتباط ميانه حق و خلق است و سبب توجّه و تعلّق قلب . هرگز فيض از اعلی بادنی بدون واسطه تعلّق و ارتباط حاصل نگردد اينست که بنده بايد بدرگاه احديّت تضرّع و ابتهال نمايد و نماز و نياز آرد ” ٠( ص ٢٩ ج ٩ مائده آسمانی ط ١١٨ )