طوبی لکم يا معشر العلمآء فی البهآء تاللّه انتم امواج البحر الاعظم و انجم سمآء الفضل و الوية النّصر بين السّموات و الارضين * انتم مطالع الاستقامة بين البريّة و مشارق البيان لمن فی الامکان طوبی لمن اقبل اليکم ويل للمعرضين * ينبغی اليوم لمن شرب رحيق الحيوان من يد الطاف ربّه الرّحمن ان يکون نبّاضاً کالشّريان فی جسد الامکان ليتحرّک به العالم و کلّ عظم رميم *
Happy are ye, O ye the learned ones in Bahá. By the Lord! Ye are the billows of the Most Mighty Ocean, the stars of the firmament of Glory, the standards of triumph waving betwixt earth and heaven. Ye are the manifestations of steadfastness amidst men and the daysprings of Divine Utterance to all that dwell on earth. Well is it with him that turneth unto you, and woe betide the froward. This day, it behoveth whoso hath quaffed the Mystic Wine of everlasting life from the Hands of the loving-kindness of the Lord his God, the Merciful, to pulsate even as the throbbing artery in the body of mankind, that through him may be quickened the world and every crumbling bone.
خوشا به حال شما ای گروه علماء دیانت بهایی، قسم به خدا شما موجهای دریای اعظم و ستارگان آسمان فضل و پرچمهای نصرت در بین آسمان ها و زمینها هستید. شما مطالع استقامت، مشارق بیان هستید. خوشا به حال کسی که اقبال کند به طرف شما و وای به حال کسی که از شما اعراض کند. سزاوار است امروز برای اشخاصی که شراب زندگانی را از ید لطف و محبت پروردگار رحمن نوشیده اند، اینکه متحرک باشند مثل رگ در جسد عالم امکان تا اینکه عالم از حرکت آنان بحرکت بیاید و استخوانهای پوسیده از اثر حیات آنان زنده شوند.
“يا معشر العلمآء فى البهآء”
حضرت بهاءاللّه در ستايش مقام علماء در کتاب عهدی میفرمايند: “طوبی للامرآء و العلمآء فی البهآء.” حضرت ولىّ امراللّه در باره اين بيان مبارک میفرمايند: ” علماء در اين کور مقدّس در يک مقام ايادی امراللّه و در مقام ديگر مبلّغين و ناشرين امر که در سلک ايادی نباشند ولی رتبه اولی را در تبليغ حايز. مقصود از امراء اعضاء بيت العدل محلّی و ملّی و بين المللی است. وظايف هر يک از اين نفوس من بعد معيّن گردد.”
حضرت بهاءاللّه افرادی را به سمت ايادی امراللّه منصوب و مسئوليتهائی را به آنان محوّل فرمودند. از جمله وظايف خاصّ ايادی حفظ و صيانت و تبليغ و انتشار امراللّه است. در تذکرة الوفاء حضرت عبدالبهاء چند تن از وجوه مؤمنين را به عنوان ايادی نام بردند و در الواح مبارکه وصايا مقرّر فرمودند که حضرت ولىّ امراللّه نفوسی را به اراده خود به سمت ايادی امراللّه منصوب سازند. حضرت ولىّ امراللّه در وهله اولی عدّهای از نفوس را پس از وفاتشان به مقام ايادی امراللّه مفتخر فرمودند و سپس در سالهای اخير دوره ولايت سی و دو نفس مبارک را در قارّات خمسه به اين سمت منصوب نمودند. در سنوات بين صعود حضرت ولىّ امراللّه در ١٩٥٧ و انتخاب بيت العدل اعظم در ١٩٦٣حضرات ايادی امراللّه وظيفه مفوّضه مقدّسه خود را در حراست و صيانت جامعه جهانی بهائی ايفا نمودند (يادداشت شماره ٦٧). در نوامبر سال ١٩٦٤ بيت العدل اعظم اعلام داشتند که وضع قراری جهت تعيين و انتصاب ايادی امراللّه ممکن نيست و در عوض در سنه ١٩٦٨ مقرّر داشتند که برای ادامه وظايف صيانت و ترويج امراللّه که به حضرات ايادی محوّل شده بود هيأتهای مشاورين قارّات تشکيل گردد و نيز دارالتّبليغ بين المللی را در ارض اقدس در سنه ١٩٧٣ تأسيس نمودند.
بيت العدل اعظم مشاورين عضو دارالتّبليغ و مشاورين قارّات را انتخاب مینمايند و مشاورين قارّات اعضاء هيأتهای معاونت را تعيين مینمايند. جميع اين نفوس در رتبه “علماء” که در بيان حضرت ولىّ امراللّه مذکور است قرار میگيرند.