انصروا يا قوم اصفيآئی الّذين قاموا علی ذکری بين خلقی و ارتفاع کلمتی فی مملکتی اولئک انجم سمآء عنايتی و مصابيح هدايتی للخلآئق اجمعين * و الّذی يتکلّم بغير ما نزّل فی الواحی انّه ليس منّی ايّاکم ان تتّبعوا کلّ مدّع اثيم * قد زيّنت الالواح بطراز ختم فالق الاصباح الّذی ينطق بين السّموات و الارضين * تمسّکوا بالعروة الوثقی و حبل امری المحکم المتين *
Assist ye, O My people, My chosen servants who have arisen to make mention of Me among My creatures and to exalt My Word throughout My realm. These, truly, are the stars of the heaven of My loving providence and the lamps of My guidance unto all mankind. But he whose words conflict with that which hath been sent down in My Holy Tablets is not of Me. Beware lest ye follow any impious pretender. These Tablets are embellished with the seal of Him Who causeth the dawn to appear, Who lifteth up His voice between the heavens and the earth. Lay hold on this Sure Handle and on the Cord of My mighty and unassailable Cause.
ای قوم اصفیای منرا نصرت کنید که آنها قیام میکنند به ذکر الهی در بین خلق، و سبب ارتفاع کلمه ی من میشوند در مملکت من. ایشان ستارگان آسمان عنایت من و چراغهای هدایت من هستند برای تمام مردم دنیا. اگر کسی پیدا بشود و بر خلاف آنچه در الواح من نازل شده است حرفی بزند، او از من نیست، مبادا متابعت کنید از هر مدعی گنهکاری. مزین شده است الواح الهی به زینت مهر خداوندی که شکافنده ی صبحها هست. آن خداوندی که بین آسمانها و زمینها نطق میکند. متمسک شوید به ریسمان های محکم امر محکم و متین الهی.
در لوح عبدالرّحيم بشرويه ميفرمايند قوله تعالی:”مقام دوستان حقّ بسيار عظيم است هر نفس که بخدمت آن نفوس فائز شود اگر چه بظاهر بفوز ايمان فائز نشده ولکن لدی الرّحمن اجر عمل او ضايع نخواهد شد. قد احاطَ فضلُ ربّک من فی السّموات و الأرضين.”
حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح معاون التّجار نراقی ميفرمايند قوله جلّ ذکره:”شخص مبلّغ بايد در نهايت تنزيه و تقديس قيام نمايد تا نَفَس پاکش در قلوب تأئير کند و جوهر خلوصش در انظار جلوه نمايد. ولی مبلّغين که حِرَف و صنايعی ندارند و کسب و تجارتی نمينمايند شب و روز به تبليغ مشغولند ياران الهی بايد از آنان ملاحظه نمايند و طوعاً در نهايت روحانيّت اعانتی از آنان بکنند.”
و در لوح مبارک مورّخه ٢٧ رجب ١٣٣٧ که باعزاز احبّای ايران بواسطه حاجی امين نازل شده ميفرمايند قوله العزيز: “بايد احبّای مدن و قری در نهايت اتّحاد و اتّفاق و خلوص و انجذاب به نشر نفحات اللّه بپردازند. حضرات مبلّغين بايد در نهايت خلوص و تمکين و تقديس و تنزيه در سير و حرکت باشند و جميع احبّا بايد نهايت رعايت در حقّ نفوس مبارکه صادقه مجری دارند.”در لوح دنيا ميفرمايند قوله تعالی:”يا حزب اللّه علمای راشدين که بهدايت عباد مشغولند و از وساوس نفس امّاره مصون و محفوظ ايشان از انجم سماء عرفان نزد مقصود عالميان محسوب احترام ايشان لازم. ايشانند عيون جاريه و انجم مضيئه و اثمار سدره مبارکه و آثار قدرت الهيّه و بحور حکمت صمدانيّه. طوبی لمن تمسّک بهم انّه من الفائزين في کتاب اللّه ربّ العرش العظيم.”