کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند یکصد و پنجاه و ششم : اجابت دعوت در مهمانی ها و بزم ها

اذا دعيتم الی الولآئم و العزآئم اجيبوا بالفرح و الانبساط و الّذی وفی بالوعد انّه امن من الوعيد * هذا يوم فيه فصّل کلّ امر حکيم *
Whensoever ye be invited to a banquet or festive occasion, respond with joy and gladness, and whoever fulfilleth his promise will be safe from reproof. This is a Day on which each of God’s wise decrees hath been expounded.
هر گاه شما را به جشنها و میهمانی ها دعوت کردند اجابت کنید با فرح و انبساط خاطر. سعی کنید هر گاه به کسی وعده میدهید به وعده ی خود عمل کنید. امروز روزی است که جمیع اموری که از روی حکمت امر شده است اشکار شده است.

عرب برای هر قسم ضيافتی اسم مخصوصی بر وزن فعيله استعمال ميکنند مثلاً وليمه برای ضيافت جشن عروسی و عقيقه برای ضيافت نذر استعمال ميشود و غيرها و از اين جمله کلمه عزيمه است که برای قسمتی از ضيافت استعمال ميشود امروز هم در لغت دارجه عراق عرب و ساير ممالک عربيّه مورد استعمال است. مثلاً ميگويند ” نروح العزيمه ” يعنی بميهمانی ميروم يا آنکه ” نکون معزومين ” يعنی بميهمانی دعوت داريم. تومانسکی در ترجمه کتاب اقدس بلسان روسی که کلمه عزائم را بمعنی تذکّر اموات ترجمه کرده اين معنی سند و اعتبار لغوی ندارد ( برای معنی عزائم بکتاب القاموس المدرسی چاپ مصر در ذيل عزم مراجعه شود.) اعراب عراق مفرد کلمه عزائم را عزيمه گويند و اعراب مصر مفرد عزائم را عزومه ميگويند.