کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند یکصد و پنجاه و پنجم : حکم قمار و مواد مخدره

حرّم عليکم الميسر و الافيون اجتنبوا يا معشر الخلق و لا تکوننّ من المتجاوزين * ايّاکم ان تستعملوا ما تکسل به هياکلکم و يضرّ ابدانکم انّا ما اردنا لکم الّا ما ينفعکم يشهد بذلک کلّ الاشيآء لو انتم تسمعون *

Gambling and the use of opium have been forbidden unto you. Eschew them both, O people, and be not of those who transgress. Beware of using any substance that induceth sluggishness and torpor in the human temple and inflicteth harm upon the body. We, verily, desire for you naught save what shall profit you, and to this bear witness all created things, had ye but ears to hear.
حرام است بر شما قمار و افیون. اجتناب کنید ای گروه خلق و نباشید از افراد متجاوز. مبادا استعمال کنید چیزهایی را که کسل میکند بدنهای شما را و مضر است برای بدنهای شما، ما چیزی برای شما نمیخواهیم مگر آنچه که برای شما نفع دارد. شهادت میدهد به آن کل اشیاء اگر شما صدای اشیاء را بشنوید.

حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح ( همدان جناب آقا شيخ محسن) ميفرمايند قوله العزيز: “…. از لاتری سؤال نموده بوديد فی‏ الحقيقه در ممالک غربيّه رشته تجارت است ولی جواز و عدم جواز آن راجع به بيت العدل عمومی است يعنی به بيت عدليکه از جميع بهائيان عالم انتخاب شود زيرا هر حکميکه مصرّح کتاب نيست راجع به بيت عدلست. عبدالبهاء مُبيّن کتابست نه مؤسِّسِ احکام غير مذکوره در کتاب.”
و حضرت وليّ ‏امراللّه جلّ سلطانه در لوح جناب بديع‌اللّه آگاه آباده مورّخ ٢٣ رجب ١٣۴۵
هجری ميفرمايند قوله الأحلی:”…. امّا مسئله لاطاری فرمودند اين فروعات غير منصوصه به بيت عدل راجع و قبل از بيت عدل در هر جا باقتضای آنجا محفل روحانی بايد مواظب اينگونه امور باشد.”
“حرّم عليكم الميسر”
مواردی که مشمول اين حرمت می‌‌شود در آثار جمال مبارک ذکر نشده است. حضرت عبدالبهاء و حضرت ولىّ امراللّه تصريح فرموده‌اند که تفاصيل مربوط به اين حکم را بيت العدل اعظم معيّن خواهند فرمود. بيت العدل اعظم در پاسخ به سؤالاتی که آيا لاتار، شرط‌بندی در اسب دوانی و فوتبال و بينگو و امثال آن قمار محسوب می‌‌شود يا نه چنين فرموده‌اند که اتّخاذ تصميم در باره اين امور موکول به آينده است و عجالةً از محافل و افراد خواسته‌اند که نه ممانعت نمايند و نه ترغيب، بلکه اين امور را به وجدان افراد واگذار کنند.
“حرّم عليكم … الافيون … ايّاكم ان تستعملوا ما تكسل به هياكلكم و يضرّ ابدانكم”
حرمت استعمال افيون، در اين آيه مبارکه و مجدّداً در بند آخر کتاب مستطاب اقدس تأکيد شده است. حضرت ولىّ امراللّه فرموده‌اند که از لوازم تقديس و تنزيه اجتناب تامّ از شرب افيون و احتراز از استعمال مواد مخدّره اعتياد آور است. هروئين، حشيش و ماروانا و پيوتی و اِلاِسدی و همه عصاره‌ها و مشتقات موادی از اين قبيل مشمول اين حرمت می‌‌شود.
حضرت عبدالبهاء ميفرمايند:”امّا مسئله افيون کثيف ملعون نعوذ باللّه من عذاب اللّه به صريح کتاب اقدس محرم و مذموم و شربش عقلاً ضربی از جنون و به تجربه مرتکب آن به کلّی از عالم انسانی محروم. پناه به خدا می‌برم از ارتکاب چنين امر فظيعی که هادم بنيان انسانی است و سبب خسران ابدی. جان انسان را بگيرد وجدان بميرد شعور زايل شود ادراک بکاهد زنده را مرده نمايد حرارت طبيعت را افسرده کند ديگر نتوان مضرّتی اعظم از اين تصوّر نمود. خوشا به حال نفوسی که نام ترياک بر زبان نرانند تا چه رسد به استعمال آن. ای ياران الهی جبر و عنف و زجر و قهر در اين دوره الهی مذموم ولی در منع از شرب افيون بايد به هر تدبيری تشبّث نمود بلکه از اين آفت عظمی نوع انسان خلاصی و نجات يابد و الّا واويلا علی کلّ من يفرّط فی جنب اللّه.”
در يکی از الواح مبارکه حضرت عبدالبهاء می‌‌فرمايند: “در خصوص افيون مرقوم نموديد شارب و شاری و بايع کل محروم از فيض و عنايت الهی هستند.”
و در لوح ديگری می‌‌فرمايند:” در مسئله حشيش فقره‌ای مرقوم بود که بعضی از نفوس ايرانيان به شربش گرفتار. سبحان اللّه اين از جميع مسکرات بدتر و حرمتش مصرّح و سبب پريشانی افکار و خمودت روح انسان از جميع اطوار. چگونه ناس به اين ثمره شجره زقّوم استيناس يابند و به حالتی گرفتار گردند که حقيقت نسناس شوند. چگونه اين شیء محرم را استعمال کنند و محروم از الطاف حضرت رحمن گردند … خمر سبب ذهول عقل است و صدور حرکات جاهلانه. امّا اين افيون و زقّوم کثيف و حشيش خبيث عقل را زايل و نفس را خامد و روح را جامد و تن را ناهل و انسان را به کلّی خائب و خاسر نمايد.”
بايد دانست که اگر مواد مخدّره خاصّی در معالجات طبّی لازم آيد و تحت نظر اطبّای حاذق تجويز و استعمال شود مشمول اين حرمت نمی‌‌گردد.