در کلمات مکنونه می‌خوانیم که بسا سحرگاهان نسیم عنایت من بر تو مرور نمود؛ به نظر می‌رسد در فجر هر ظهور بوده باشد. باری، لوح مبارکی از حضرت بهآءالله زیارت شد که اشارتی به این نکته دارند:
جناب میرزا غفّار
به نام محبوب عالمیان
آیا صاحب ذائقه‌ای در عالم دانایی یافت می‌شود تا لذّت رحیق حقیقی را ادراک نماید و
آیا صاحب گوشی در عالم هوش ظاهر شده تا از آواز خوش بی‌نیاز به حیات ابدی فائز گردد و
آیا صاحب چشمی متولّد شده تا افق عالم را به اسم اعظم منوّر مشاهده نماید؟
ای دوست، صریر قلم اعلی جهان را احاطه نموده ولکن کلّ از او محروم إلّا مَن شاءَ ربُّکَ.
از حقّ بطلب تا از بادۀ بیهوشی جمیع را به هوش فائز فرماید.
این باده که از قلم اعلی ذکر آن می‌شود بادۀ رحمان است نه خمر جهان.
انشاءالله در هر بامداد به ذکر مالک ایجاد ناطق باشی و به حبّش مشتعل و مقصود از این بامداد فجر ظهور است. طوبی لمن فاز بِهِ و طار فی هوآئه و تشبَّثَ بِذَیلِهِ و تَمَسَّکَ بِحَبلِهِ المنیر.
مجموعه آثار قلم اعلی، شماره 19، ص9-178
کانال وادی عشق (https://t.me/vadiyeeshgh)