” از تعاليم بهاءالله مواسات است و اين اعظم از مساوات است ، مساوات امريست مجبوری ولکن مواسات امريست اختياری کمال انسان بعمل خير اختياری است …اغنياء مواسات بفقراء کنند و انفاق بر فقراء نمايند ولی بميل و اختيار خويش نه آنکه فقراء اغنياء را اجبار نمايند “.
(ص ٢٥٨ ج ٣ امر و خلق )
حضرت عبدالبهاء ميفرمايند :
” از جمله تعاليم بهاءاللّه مواسات بين بشر است و اين مواسات اعظم از مساوات است و آن اينست که انسان خود را بر ديگری ترجيح ندهد بلکه جان و مال فدای ديگران کند امّا نه بعُنف و جَبر که اين قانون گردد و شخصی مجبور بر آن شود. بلکه بايد بصرافت طبع و طيب خاطر مال و جان فدای ديگران کند و بر فقراء انفاق نمايد يعنی بآرزوی خويش ، چنانکه در ايران در ميان بهائيان مجری است “٠
(از لوح مبارک در جواب جمعيّت لاهای –
ص ١٠٧ج ٣ مکاتيب )