خانواده و تربیت فرزندان در دیانت بهائی

نقش مادران در تربیت و آموزش کودکان

اگر به هر دلیلی والدین استطاعت تعلیم همه فرزندان خود را نداشته باشند، در این صورت باید نخست به تربیت دخترانشان اهتمام ورزند زیرا تربیت دختران مقدم بر تربیت پسران است. چون دختران روزی مادر گردند و مادران اولین معلمان عالم انسانی هستند بنابراین باید در نهایت دانایی و فرزانگی باشند.

” … مادر اول مربی است و موسس اخلاق و آداب فرزند. پس ای مادران مهربان این رابدانید که در نزد یزدان اعظم پرستش و عبادت ، تربیت کودکان است به کمال انسانیت و ثوابی اعظم از این تصور نتوان نمود … “
تعلیم و تربیت، از حقوق مسلم کودکان است . عدم تربیت، طفل را با انواع مشکلات ناشی از جهل و نادانی مواجه می کند و ظلمی آشکار نسبت به اوست.
” مادر اگر از طفل حرکت ممدوحی بيند ، ستايش نمايد و تحسين نمايد و تطييب خاطر طفل کند و اگر ادنی حرکت بی فائده صدور يابد ، طفل را نصيحت کند و عتاب نمايد و به وسائط معقوله ، حتّی زجر لسانی جزئی ، اگر لازم باشد مُجری دارد ولی ضرب و شتم ابداً جائز نيست زيرا بکلّی اخلاق اطفال از ضرب و شتم مذموم گردد ”
در تعالیم بهائی، تربیت مقدّم بر تعلیم است. به این معنا که اطفال را باید نخست به اخلاق نیکو تربیت کرد، سپس به اکتساب علوم و فنون و صنایع مشغول داشت.
“تربیت و آداب اعظم از تحصیل علوم است، طفل طیب طاهر و خوش طینت و خوش اخلاق و لو جاهل باشد بهتر از طفل بی ادب و بد اخلاق، ولو در در جمیع فنون ماهر گردد.”


کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی

@ayine_bahai01