قلقلک!
توسط admin در (07.10.87) (27.12.2008) ولوله در شهر ۱
جام جمیان برای باز یافتن آبروی 164 سالهء خود و امثالشان كه بهائیان را حبس و تبعید و كشتار نموده اند، خواسته با یك كاریكاتور و مقاله ای درصفحهء60 ایام، ننگ شوئی نمایند و مظلومیت بهائیان را مظلوم نمائی جلوه دهند و مظالم و شكنجه های روحی و جسمی ای را كه بر بهائیان وارد شده، «قلقلك» به حساب آورند! امّا غافل از آن كه بهائی و غیربهائی، دوست و دشمن، به مظلومیت پیروان آئین جدید رحمن شهادت داده اند. در ذیل قطره ای از دریای حقایق مزبور به استحضار هموطنان عزیز می رسد تا همان طور كه عملاً خود به چشم سردیده اند، شرح بعضی از آنها را نیز در اینجا بخوانند.
بحثی در بارۀ موضوع «طرد» در آیین بهائی
تورج امینی
چندی قبل، یکی از دوستانم ایمیلی برای من فرستاد که مقالهای بود از شخصی به نام ناصرالدّین، در جواب یکی از بهائیان. از مطالب مندرج در مقاله، مشخّص میشد که قبلا بین این بهائی و آن مسلمان سؤال و جوابهایی ردّ و بدل شده است که من از آنها مطّلع نیستم، امّا خواندن مقالۀ کوتاه آقای ناصرالدّین مرا بر آن داشت تا در بارۀ سخنان او در ارتباط با موضوع «طرد» در آیین بهائی مختصری بنگارم.
آيا تحري حقيقت فقط يك شعار تو خالی است؟
نگارش: شینتو(14.11.85) (03.02.2007)
اصول اعتقادات پاسخ به اتهامات
يكی از تعاليم اساسی ديانت بهائی تحری حقيقت است، به اين معنی كه هر انسانی بايد در مسائل به چشم خود ببيند و به گوش خود بشنود و به گفتههای ديگران اكتفا نكند. اين مسأله به طور خاص در مورد تدين مطرح شده است، يعني انسان نبايد كوركورانه پيرو دين آباء و اجدادی خود باشد، بلكه بايد در مورد اعتقادات و اديان مختلف تحقيق كند و بعد يكی از آنها را انتخاب نمايد.
مشروعیت محاکمهی برخی اعضای محفل ملی بهائیان ایران
نویسنده: سایه ارغوان
تاریخ حقوق بشر سیاست پاسخ به اتهامات اجتماعی
برگرفته از: http://aasoo.org/articles/67/
درآمد: این مقاله با ارائه ی اطلاعاتی دربارهی ساختار قضائی دادگاههای انقلاب و نظام دادرسی جمهوری اسلامی، نه تنها بعضی از نقائص آییننامهی دادگاهها و دادسراهای انقلاب را برمیشمارد بلکه نشان میدهد که محاکمهی اعضای محفل ملی بهائیان ایران در سال ۱۳۶۰حتی با این آییننامه نیز همخوانی نداشته و صرفاً محاکمهای “نمایشی” و فاقد مشروعیت حقوقی بوده است.
امر عدم تبلیغ آئین بهائی در اراضی مقدسه (اسرائیل کنونی)
نگارنده: شهرام
دوستانی چند مرتباً در قسمت نظرات (۱) میپرسند که چرا بهائیان در اسرائیل تبلیغ نمیکنند.
گویا که این عدم تبلیغ در آن سرزمین نشانیست از این که باید کاسه یی زیر نیم کاسه باشد. جوابهایی را هم که میشنوند چون با پیش ذهنیات ایشان که در مواردی هم آمیخته به توهم توطئه است جور در نمی اید برای ایشان قابل قبول نیست.
مختصری در جواب اتهام های وارد شده در مقاله «عباس افندی ملقب به عبدالبهاء»
نگارش: سفير(04.02.86) (24.04.2007)
طبیعت بشری جستجو گر است. او همیشه به دنبال كشف حقایق است. انسان در سالهای اولیه زندگی این خصیصه كاوشگری را به تمامه دارد. و بدون ترس از چیزی به دنبال كشف همه چیز است حتی بی ترس، به سمت آتش می رود تا حقیقت آن را كشف كند. ولی وقتی انسان بزرگتر می شود این كاوشگری مقید به بندهای بی شماری می گردد كه اجازه كشف حقایق راستین را به او نمی دهد از جمله این بند ها و زنجیر ها تعصبات است، اوهام و خرافات است كه تمام فكر جستجوگر بشر را چون زنجیری می گیرد و به او اجازه فكر كردن صحیح را نمی دهد در مقاله «عباس افندی ملقب به عبدالبهاء» اتهامات بسیاری بدون تحقیق و بررسی، به دیانت بهائی وارد شده است كه هر كدام دنیایی پاسخ دارد و در اینجا به یكی از اتهامات پاسخ داده می شود.
بهائی ها در كویت و ١٠٠ پیرو… و محفلی كه نه نفر اداره اش می كنند
نگارش: سردبیر(01.03.94) (22.05.2015)
احکام ادیان دیگر اصول اعتقادات پاسخ به اتهامات گشت و گذاری در اخبار اجتماعی
بهائی ها در كویت و ١٠٠ پیرو… و محفلی كه نه نفر اداره اش می كنند
بهائيان و فلسطين، روايتی ديگر
نگارنده: صفا راستی (شينتو)
م نکرده اند. قبل از پرداختن به موضوع و موضع مقاله ايشان بايد ذکر کنم که احساسات پاک و بی شائبه نويسنده برای من کاملا قابل درک است. همچنين قلم روان و استفاده از استعارات بسيار هوشمندانه و اديبانه و نگارش سليس ان و همچنين رعايت انصاف و بی طرفی که در بخشهايی از مقاله ايشان بوضوح مشاهده می گردد نيز شايان بسی تمجيد و تحسين است. ايشان از بهاييان با عنوان ” گروهی از هم وطنان من” ياد می کند که در فضای کنونی رسانه ها، عبارتی بسيار بزرگ منشانه تلقی می گردد. همچنين ظلم های وارده بر انها را محکوم می نمايد که اين هم بسيار مهم است اما همه اينها مانع از نقد برخی نتيجه گيريهای کما بيش شتابزده يا برامده از همان احساسات پاک که در واقع محور اصلی مقاله است نمی گردد.