اين اعتراض اشاره به آيه اي در کتاب اقدس دارد که مضمون آن چنين است: «هرکس موفق به شناخت او (بهاءالله) شد به همه خيرها دست يافته است و کسي که از چنين شناختي محروم شد، از اهل گمراهي است، هرچند که همه اعمال را بجا آورد».
از آنجايي که بالاترين ثمره خلقت هدايت الهي و قدم نهادن در مسير کمالات روحاني است، هر که از اين مسير بدور باشد، ره گم کرده (اهل ضلال) است، چنين ديدگاهي نسبت به مؤمن و غير مؤمن در همه اديان بگونه اي بسيار سختگيرانه تر وجود دارد. اگر اين بيان را با ديدگاه قرآن در اين مورد مقايسه کنيد، متوجه تفاوت عملکرد خواهيد شد:
قرآن مي فرمايد: «قاتِلُوا الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لا يُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا يَدينُونَ دينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ»[i] يعني با كساني از اهل كتاب كه به خدا و روز بازپسين ايمان نميآورند و آنچه را خدا و فرستادهاش حرام گردانيدهاند حرام نميدارند و متدين به دين حق نميگردند كارزار كنيد تا با [كمال] خواري به دستخود جزيه دهند. و در جاي ديگر نيز مي فرمايد: «وَ مَن يَبْتَغِ غَيرَْ الْاسْلَمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فىِ الاَْخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ[ii]» يعني هر كه جز اسلام ديني [ديگر] جويد هرگز از وي پذيرفته نشود و وي در آخرت از زيانكاران است.
اگر به نماز يوميه مسلمانان توجه کنيد, متوجه خواهيد شد که در روز، چندين مرتبه آيه «اهدنا الصراط المستقيم» را تلاوت مي کنند. مشخص است که اگر حضرت محمد آخرين پيامبر بود، براي فرد مسلمان، تکرار اين آيه ضرورتي نداشت چون از قبل در مسير مستقيم قرار داشت و همين مشخص مي کند که پيامبر بعدي نيز در راه بوده است. همچنين معلوم مي شود که بيراهه يا صراط غير مستقيم، همان اعراض از مظهر ظهور جديد است.
[i]. سوره توبه – آيه 29
[ii]. سوره آل عمران – آيه 85