بند یکصد و شصت و هفتم : خطاب به علما
ايّاکم ان تمنعکم الاسمآء عن مالکها او يحجبکم ذکر عن هذا الذّکر الحکيم * استعيذوا باللّه يا معشر العلمآء و لا تجعلوا انفسکم حجاباً بينی و بين خلقی کذلک يعظکم اللّه و يأمرکم بالعدل لئلّا تحبط اعمالکم و انتم غافلون * انّ الّذی اعرض عن هذا الامر هل يقدر ان يثبت حقّاً فی الابداع لا و مالک الاختراع ولکنّ النّاس فی حجاب مبين * قل به اشرقت شمس الحجّة و لاح نيّر البرهان لمن فی الامکان اتّقوا اللّه يا اولی الابصار و لا تنکرون * ايّاکم ان يمنعکم ذکر النّبيّ عن هذا النّبأ الاعظم او الولاية عن ولاية اللّه المهيمنة علی العالمين * قد خلق کلّ اسم بقوله و علّق کلّ امر بامره المبرم العزيز البديع * قل هذا يوم اللّه لا يذکر فيه الّا نفسه المهيمنة علی العالمين * هذا امر اضطرب منه ما عندکم من الاوهام و التّماثيل *
بند یکصد و شصت و هشتم : خطاب به علما
قد نری منکم من يأخذ الکتاب و يستدلّ به علی اللّه کما استدلّت کلّ ملّة بکتابها علی اللّه المهيمن القيّوم * قل تاللّه الحقّ لا تغنيکم اليوم کتب العالم و لا ما فيه من الصّحف الّا بهذا الکتاب الّذی ينطق فی قطب الابداع انّه لا اله الّا انا العليم الحکيم *
بند یکصد و شصت و نهم : خطاب به علما
يا معشر العلمآء ايّاکم ان تکونوا سبب الاختلاف فی الاطراف کما کنتم علّة الاعراض فی اوّل الامر اجمعوا النّاس علی هذه الکلمة الّتی بها صاحت الحصاة الملک للّه مطلع الايات کذلک يعظکم اللّه فضلاً من عنده انّه لهو الغفور الکريم *
بند یکصد و هفتادم : خطاب به علما
اذکروا الکريم اذ دعوناه الی اللّه انّه استکبر بما اتّبع هواه بعد اذ ارسلنا اليه ما قرّت به عين البرهان فی الامکان و تمّت حجّة اللّه علی من فی السّموات و الارضين * انّا امرناه بالاقبال فضلاً من الغنيّ المتعال انّه ولّی مدبراً الی ان اخذته زبانية العذاب عدلاً من اللّه انّا کنّا شاهدين *
بند یکصد و هفتاد و یکم : خطاب به علما
اخرقنّ الاحجاب علی شأن يسمع اهل الملکوت صوت خرقها هذا امراللّه من قبل و من بعد طوبی لمن عمل بما امر ويل للتّارکين *
Tear the veils asunder in such wise that the inmates of the Kingdom will hear them being rent. This is the command of God, in days gone by and for those to come. Blessed the man that observeth that whereunto he was bidden, and woe betide the negligent.
پاره کنید حجابها را به طوری که بشنوند اهل ملکوت صدای پاره شدنش را، این امر خدا است و پیش از این چنین بوده و بعد از این نیز چنین خواهد بود. خوشا به حال کسی که عمل کند به آنچه مامور است و وای بحال اشخاصی که اوامر الهی را ترک کنند.
بند یکصد و هفتاد و دوم : خطاب به علما و اراده خداوندی
انّا ما اردنا فی الملک الّا ظهور اللّه و سلطانه و کفی باللّه عليّ شهيداً * انّا ما اردنا فی الملکوت الّا علوّ امراللّه و ثنآئه و کفی باللّه عليّ وکيلاً * انّا ما اردنا فی الجبروت الّا ذکر اللّه و ما نزّل من عنده و کفی باللّه معيناً *
بند یکصد و هفتاد و سوم : مقام علماء دیانت بهایی
طوبی لکم يا معشر العلمآء فی البهآء تاللّه انتم امواج البحر الاعظم و انجم سمآء الفضل و الوية النّصر بين السّموات و الارضين * انتم مطالع الاستقامة بين البريّة و مشارق البيان لمن فی الامکان طوبی لمن اقبل اليکم ويل للمعرضين * ينبغی اليوم لمن شرب رحيق الحيوان من يد الطاف ربّه الرّحمن ان يکون نبّاضاً کالشّريان فی جسد الامکان ليتحرّک به العالم و کلّ عظم رميم *
بند یکصد و هفتاد و چهارم : درباره حضرت عبدالبها مرکز میثاق
يا اهل الانشآء اذا طارت الورقآء عن ايک الثّنآء و قصدت المقصد الاقصی الاخفی ارجعوا ما لا عرفتموه من الکتاب الی الفرع المنشعب من هذا الاصل القويم *
O people of the world! When the Mystic Dove will have winged its flight from its Sanctuary of Praise and sought its far-off goal, its hidden habitation, refer ye whatsoever ye understand not in the Book to Him Who hath branched from this mighty Stock.
ای اهل انشاء، وقتی که پرواز کند ورقاء الهی از درخت ثناء و قصد کند دورترین نقطه ای را که از انظار پنهان است، رجوع کنید درباره ی آنچه که در کتاب بر شما پوشیده است، به فرع منشعب از این اصل قویم.
بند یکصد و هفتاد و پنجم : مکتب تجرید
يا قلم الاعلی تحرّک علی اللّوح باذن ربّک فاطر السّمآء ثمّ اذکر اذ اراد مطلع التّوحيد مکتب التّجريد لعلّ الاحرار يطّلعنّ علی قدر سمّ الابرة بما هو خلف الاستار من اسرار ربّک العزيز العلّام * قل انّا دخلنا مکتب المعانی و التّبيان حين غفلة من فی الامکان و شاهدنا ما انزله الرّحمن و قبلنا ما اهداه لی من ايات اللّه المهيمن القيّوم * و سمعنا ما شهد به فی اللّوح انّا کنّا شاهدين * و اجبناه بامر من عندنا انّا کنّا امرين *
بند یکصد و هفتاد و ششم : خطاب به اهل بیان در مورد مکتب خداوندی
يا ملأ البيان انّا دخلنا مکتب اللّه اذ انتم راقدون * و لاحظنا اللّوح اذ انتم نآئمون * تاللّه الحقّ قد قرئناه قبل نزوله و انتم غافلون * قد احطنا الکتاب اذ کنتم فی الاصلاب هذا ذکری علی قدرکم لا علی قدر اللّه يشهد بذلک ما فی علم اللّه لو انتم تعرفون * و يشهد بذلک لسان اللّه لو انتم تفقهون * تاللّه لو نکشف الحجاب انتم تنصعقون *
بند یکصد و هفتاد و هفتم : خطاب به اهل بیان
ايّاکم ان تجادلوا فی اللّه و امره انّه ظهر علی شأن احاط ما کان و ما يکون * لو نتکلّم فی هذا المقام بلسان اهل الملکوت لنقول قد خلق اللّه ذلک المکتب قبل خلق السّموات و الارض و دخلنا فيه قبل ان يقترن الکاف برکنها النّون * هذا لسان عبادی فی ملکوتی تفکّروا فيما ينطق به لسان اهل جبروتی بما علّمناهم علماً من لدنّا و ما کان مستوراً فی علم اللّه و ما ينطق به لسان العظمة و الاقتدار فی مقامه المحمود *
بند یکصد و هفتاد و هشتم : خطاب به اهل بیان
ليس هذا امر تلعبون به باوهامکم و ليس هذا مقام يدخل فيه کلّ جبان موهوم * تاللّه هذا مضمار المکاشفة و الانقطاع و ميدان المشاهدة و الارتفاع لا يجول فيه الّا فوارس الرّحمن الّذين نبذوا الامکان اولئک انصار اللّه فی الارض و مشارق الاقتدار بين العالمين *