ﺩﺭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﮑﻨﻮﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﺎ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺗﻮﻣﺮﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ؛ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﺩﺭ ﻓﺠﺮ ﻫﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺎﺭﯼ، ﻟﻮﺡ ﻣﺒﺎﺭﮐﯽ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻬﺂﺀﺍﻟﻠﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﺗﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ:
ﺟﻨﺎﺏ ﻣﯿﺮﺯﺍ ﻏﻔّﺎﺭ
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻋﺎﻟﻤﯿﺎﻥ
ﺁﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺫﺍﺋﻘﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻟﺬّﺕ ﺭﺣﯿﻖ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﺍﺩﺭﺍﮎ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﮔﻮﺷﯽ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻮﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺵ ﺑﯽﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﺍﺑﺪﯼ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﺸﻤﯽ ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﻨﻮّﺭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻤﺎﯾﺪ؟ ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ، ﺻﺮﯾﺮ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﯽ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭﻟﮑﻦ ﮐﻞّ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺇﻟّﺎ ﻣَﻦ ﺷﺎﺀَ ﺭﺑُّﮏَ. ﺍﺯ ﺣﻖّ ﺑﻄﻠﺐ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﮤ ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﺟﻤﯿﻊ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻮﺵ ﻓﺎﺋﺰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﯽ ﺫﮐﺮ ﺁﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎﺩﮤ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺧﻤﺮ ﺟﻬﺎﻥ. ﺍﻧﺸﺎﺀﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻣﺎﻟﮏ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻧﺎﻃﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺒّﺶ ﻣﺸﺘﻌﻞ، ﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﻓﺠﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﻃﻮﺑﯽ ﻟﻤﻦ ﻓﺎﺯ ﺑِﻪِ ﻭ ﻃﺎﺭ ﻓﯽ ﻫﻮﺁﺋﻪ ﻭ ﺗﺸﺒَّﺚَ ﺑِﺬَﯾﻠِﻪِ ﻭ ﺗَﻤَﺴَّﮏَ ﺑِﺤَﺒﻠِﻪِ ﺍﻟﻤﻨﯿﺮ.
( ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﻗﻠﻢ ﺍﻋﻠﯽ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۱۹، صص ۱۷۹- ۱۷۸)
نیایش(https://t.me/niaayesh)