بند نود و دوم : خطاب به طهران

افرحی بما جعلک اللّه افق النّور بما ولد فيک مطلع الظّهور و سمّيت بهذا الاسم الّذی به لاح نيّر الفضل و اشرقت السّموات و الارضون *
Rejoice with great joy, for God hath made thee “the Dayspring of His light”, inasmuch as within thee was born the Manifestation of His Glory. Be thou glad for this name that hath been conferred upon thee — a name through which the Day-Star of grace hath shed its splendour, through which both earth and heaven have been illumined.
خوشحال باش، زیرا خداوند تو را افق نور و روشنایی قرار داد، زیرا مطلع ظهور الهی در تو متولد شدند. تو نامیده شده ای به این اسم نیر فضل و تمام زمینها و آسمانها روشن و منور گردیده است.