کتاب اقدس امّ الكتاب دیانت بهائی

بند یکصد و سی ام : کفن میت

و ان تکفنوه فی خمسة اثواب من الحرير او القطن من لم يستطع يکتفی بواحدة منهما کذلک قضی الامر من لدن عليم خبير * حرّم عليکم نقل الميّت ازيد من مسافة ساعة من المدينة ادفنوه بالرّوح و الرّيحان فی مکان قريب *
The Lord hath decreed, moreover, that the deceased should be enfolded in five sheets of silk or cotton. For those whose means are limited a single sheet of either fabric will suffice. Thus hath it been ordained by Him Who is the All-Knowing, the All-Informed. It is forbidden you to transport the body of the deceased a greater distance than one hour’s journey from the city; rather should it be interred, with radiance and serenity, in a nearby place.


کفن کنید در پنج پارچه از حریر، اگر کسی استطاعت نداشت اکتفا کند به یک تکه، این طور جاری شده است امر از طرف خدایی که داناست. حرام است بر شما که میت را بیشتر از یک ساعت از شهر انتقال دهید (در فاصله ی بیشتر از یک ساعتی محل فوت باشد) با روح و ریحان در مکان نزدیک به محل صعود متوفی را دفن کنید.

در رساله سؤال و جواب ميفرمايند:”سؤال – در باب کفن ميّت به پنج ثوب امر شده آيا مقصود از اين پنج، پنج پارچه است که در قبل معمول می‌شد و يا آنکه مراد سرتاسری جوف هم است؟جواب – مقصود پنج پارچه است.”
“بیت العدل اعظم الهی هدایت میفرمایند که محل فوت باید شهر یا شهرستانی در نظر گرفته شود که در ان صعود شخص واقع میشود، لهذا یک ساعت مزبور باید از محدوده شهر تا محل دفن محاسبه گردد. به هر حال باید بخاطر داشت که بر اساس احکام حضرت بهالله تدفین در مکانی نزدیک به محل فوت است.” (مرقومه از جانب بیت العدل اعظم به محفل روحانی اکوادور، ۹ جولای ۱۹۷۸)