نظام بانكداري جهان بر پايه ربح استوار است و اگر ربح برداشته شود بانكداري معوق مي شود و اقتصاد جهاني از هم مي پاشد. شما به همين كشور ايران كه داعيه اجراي تعاليم و احكام اسلامي را دارد، نگاه كنيد. همه بانكها (خصوصي و دولتي) و موسسات مالي و اعتباري نظامشان بر ربح استوار است و با آنكه ربا در ديانت اسلام حرام شده است، بانكها و موسسات مالي در ايران بر چنين كاري اقدام مي كند، چه كه اگر غير از اين بود هيچ شخصي حسابي را در بانك يا موسسه اي باز نمي كرد. جالب آنكه بين بانكها و موسسات مالي در ميزان سود دهي (يا همان ربح پول) رقابت نيز مي باشد و هر چند وقت يكبار شرايط جديدي را بانكي يا موسسه اي براي دريافت پول بيشتر براي مشتريانش اعلام مي كند. البته سودهاي وامي هم كه اين موسسات يا بانكها مي دهند شكل ديگري از ربح مي باشد.
حضرت بهاءالله بيش از 150 سال پيش امر ربا مجاز شمرده اند يعني در زماني كه هيچ صحبتي از بانكداري نوين نبوده است .حضرت بهاءالله حكمت مجاز شمردن آن را چنين مي فرمايند: «اکثري از ناس محتاج باين فقره مشاهده مي شوند چه اگر ربحي در ميان نباشد امور معطّل و معوّق خواهد ماند. نفسيکه موفّق شود با هم جنس خود و يا هموطن خود و يا برادر خود مدارا نمايد و يا مراعات کند يعني بدادن قرض الحسن کميابست لذا فضلاً علي العباد ربا را مثل معاملات ديگر که مابين ناس متداول است قرار فرموديم يعني ربح نقود از اين حين که اين حکم مبين از سماء مشيت نازل شد حلال و طيب و طاهر است تا اهل ارض بکمال روح و ريحان و فرح و انبساط بذکر محبوب عالميان مشغول باشند.»[i]
ملاحظه مي فرمائيد براي راحتي زندگي انسانها، اين امر مجاز شناخته شده هر چند انسانهايي كه حاضر به قرض الحسنه به محتاجان باشند مورد عنايت و رضاي الهي قرار دارند. اما اين عمل به هر اندازه و ميزاني جايز شمرده نمي شود حضرت بهاءالله در اين زمينه بندگان الهي را در همين لوح مزبور اينگونه هدايت مي فرمايند: «ولكن بايد اين امر ( ربا ) به اعتدال و انصاف واقع شود.»
حضرت عبدالبهاء مي فرمايند : «من بعد تنزيل بنفسي ندهيد زيرا عبدالبهاء تنزيل دوست ندارد ولو اينکه مشروع است مگر قرض الحسنه امّا از احدي تنزيل مگيريد.»[ii]
[i]. لوح زين المقربين
[ii]. لوح مرحوم حاجي امين