ژانویه 30, 2020
ازدواج امری است لازم و ضروری که دوام و بقای عالم به ادامه وجود آن بستگی خاص و مستقیم دارد. این لزوم و بستگی در نظر خالق به حدی با ارزش و با اهمیت است که رعایت و انجام آن را در کتاب های آسمانی همه ادیان مذکور داشته است.
انسان موجودی است اجتماعی که دوام و بقایش منوط به بهره گرفتن از توانایی ها و استعدادهای همنوعان خود است و برخلاف سایر موجودات زنده قادر نیست به تنهایی نیازهای زندگی روزانه خود را تهیه نماید. این است که امر ازدواج نقش اصلی دیگری هم در زندگی اجتماعات انسانی دارد و آن این است که ازدواج و همبستگی دو فرد از دو خانواده سبب اتحاد و اتفاق بین صدها از منسوبین هر دو خانواده می شود.
به خاطر همین اهمیت و الزام است که قوانین و شرایطی در ادیان برای امر ازدواج ارائه شده است تا استحکام و بقای آن را که استحکام و بقای انسان بسته به آن است تأمین و تضمین گردد. اما ابهام و به هم ریختگی احکام و شرایط ازدواج در ادیان موجود جهان و ناهماهنگی آنها با نیازهای فکری و اجتماعی امروزی مردمان سبب دوری نسل جوان از گردن نهادن آن قوانین شده تا حدی که ایمان و اعتقاد آنان را به اصالت ادیان دچار اختلال و تزلزل نموده و کار را به جایی رسانیده که گروههایی از آنان اصل لزوم ازدواج را زیر سؤال برده از انجام آن سر باز می زنند.
نگاهی به قوانین ازدواج بهائی احساس امنیتی را در انسان ایجاد می نماید که ممکن است رعایت آن حلاّل این قسمت از مشکلات امروز جهان باشد. در ازدواج بهائی چند اصل مهم پیشنهاد شده است که به نظر منطقی و ضامن بقای آن می گردد:
1- ازدواج قراردادی در قوانین بهائی ممنوع است بدین معنی که پسر یا دختر باید همسر یا شریک آینده زندگی خودشان را پیدا و انتخاب نمایند.
۲- پسر و دختر بعد از انتخاب فرد دلخواه او را به پدر و مادر خود معرفی می نمایند.
3- رضایت شش نفر در ازدواج بهائی از شرایط اصلیه است. رضایت پسر و دختر، رضایت پدر و مادر عروس به شرط حیات و رضایت پدر و مادر داماد به شرط حیات.
4- در ازدواج هایی که پسر یا دختر از پیروان دین و اعتقادی دیگر باشند انجام مراسم ازدواج غیر بهائی نیز رعایت خواهد شد.
۵- حضرت عبدالبهاء می فرمایند در ازدواج حکمت الهیه چنان اقتضاء می نماید که از جنس بعید (دور) باشد یعنی بین زوجین هر چند بعد بیشتر سلاله قوی تر و خوش سیماتر و صحت و عافیت بهتر گردد و این در فن طب مسلّم و محقق است…
6- چون هدف دیانت بهائی ایجاد وحدت عالم انسانی است و ایجاد خانواده اولین سنگ این بنای عظیم است. آنچه را که عروس و داماد لازم است برای تحقق این هدف رعایت نمایند در دستخطی از حضرت عبدالبهاء آمده است که در اینجا مندرج است.
به فرموده حضرت عبدالبهاء در بین بهائیان مسئله ازدواج این است که زن و مرد باید جسماً و روحاً متحد باشند و حیات روحانی یکدیگر را ترقی دهند. همسر مناسب مکملی قوی و توانا است همچون بال برای یک پرنده. او کسی است که در سفر زندگی به شما می پیوندد و تا آخر حیات شریک و سهیم غم و شادی و همدم ابدی شما می گردد.
جواب حضرت عبدالبهاء به مردی که قصد ازدواج داشته چنین می فرمایند: مرد قبل از انتخاب زوجه باید با متانت و هوشیاری به طور جدی فکر کند که این دختر در تمام مراحل زندگی یار او خواهد بود. ازدواج یک امر موقتی نیست او روحی است که باید در تمام ایام حیات با او همدم و مأنوس باشد. لذا می فرمایند: باید دختری را انتخاب کنید که شایسته و قابل هدف های معنوی و روحانی تو باشد. او باید عاقل و باهوش باشد، آرزومند کمال باشد، به جمیع مسائل مربوط به زندگی تو علاقمند باشد و در جمیع مراحل حیات یار و شریک تو باشد. رفیقی شفیق باشد، دارای قلبی مهربان و سرور انگیز باشد.
رفتارها و نگرش هایی که در یک ازدواج لازم و ضروری است در بیانات شفاهی حضرت عبدالبهاء آن قدر زیبا و واضح بیان شده که در زیر به طور کامل نقل می گردد:
رشته ای که کامل تر از هر چیز دیگر قلوب را به هم متصل می سازد وفاداری زن و شوهر است. عشاق حقیقی هنگامی که به یکدیگر پیوسته و متحد شدند باید نهایت وفاداری را نسبت به یکدیگر مرعی دارند. شما باید علم و دانش خویش، استعداد خویش، سرمایه و مایملک خویش، القاب و عناوین خویش و بالاخره جسم و روح خویش را وقف خدا، حضرت بهاءالله و بالاخره وقف یکدیگر سازید. بگذارید قلوب تان وسیع باشد، وسیع به وسعت جهان الهی. نگذارید که ذره ای حسد بین شما رخنه نماید زیرا حسد همچون زهر کشنده جوهر و ذرات عشق را تباه می سازد و از بین می برد. اجازه ندهید که وقایع و حوادث زودگذر این زندگی پر تغیّر شکاف و رخنه ای در بین شما ایجاد کند. هنگامی که اختلاف و تفاوت نظری ظاهر می گردد در خفا با یکدیگر مشورت نمایید که مبادا دیگران از کاه کوهی بسازند.
مگذارید هیچ گونه شکوه و شکایتی در بندرگاه قلب شما لنگر اندازد، بلکه حالت و طبیعت این اندوه را برای یکدیگر با چنان صداقت و حسن تفاهمی بازگو کنید که آن اندوه ناپدید گردد آنچنان که دیگر خاطره ای از آن به جای نماند. رفاقت و مودّت را برگزینید و از حسادت و دورویی روی برگردانید.
باید افکار شما عالی و آرمان های شما نورانی و اذهان شما روحانی باشد تا روح شما محل تجلّی شمس حقیقت گردد. بگذارید قلوب شما همانند دو آیینه صافی باشد که ستاره های آسمان عشق و جمال را در خود متجلی می سازد. با یکدیگر از آرزوهای اصیل و مفاهیم ملکوتی صحبت به میان آورید و هرگز رازی را از یکدیگر پنهان مدارید.
خانه خود را همچون بندرگاهی جهت آسایش و آرامش بنا کنید…. همیشه اوقات درخت اتحاد خویش را با آب عشق و محبت سیراب سازید تا برای همیشه سرسبز و در تمام فصول پر نظارت باشد و میوه گوارا برای التیام همه ملل به بار آورد و هنگامی که خداوند فرزندان زیبا و جذاب عطا کرد حیات خود را وقف تعلیم و تربیت آنها نمایید تا آن که آنها گل های جاودانه رضوان الهی گردند و بلبلان بهشت باقی شوند و خادم عالم انسانی گردند.
عقد بهائی: مراسم عقد بهائی بسیار ساده برگزار می شود. برنامه عقد با تلاوت یک یا چند مناجات شروع شده سپس مناجات مخصوص عقد تلاوت می شود و بعد عروس و داماد هر یک آیه کوتاهی را که حضرت بهاءالله نازل فرمودند به زبان می آورند که مضمون آن این است:(ما همه همانا اطاعت از اراده الهی می نماییم). در این مراسم حضور دو شاهد و امضای آنان لازم و حتمی است. مراسم عقد و ازدواج بهائی در بسیاری از ممالک دنیا شناخته شده و مطابقت با قوانین مدنی کشور دارد.
مهریه:در بعضی فرهنگ ها مهریه را داماد به مادر و پدر عروس می دهد و در بعضی فرهنگ ها مهریه از طرف مادر و پدر عروس به داماد پرداخت می گردد. حکم حضرت بهاءالله آن که مهریه را به عنوان هدیه ای با ارزش محدود و معین مقرر فرمودند که از طرف داماد به عروس تسلیم می شود. میزان ارزش این هدیه بستگی به محل سکونت داماد دارد. میزان مهریه در شهر ۹۵ مثقال طلا و در دهات و قراء ۹۵ مثقال نقره می باشد.
بر اساس احکام دیانت بهائی حداقل ۱۹ مثقال و حداکثر ۹۵ مثقال از طلا یا نقره می باشد و تجاوز از ۹۵ مثقال حرام است. در دیانت بهایی توصیه گردیده بهتر است حداقل مهریه یعنی به میزان ۱۹ مثقال نقره قناعت شود و در این مورد حضرت بهاءالله می فرمایند: مقصود رفاهیت کل و وحدت و اتحاد ناس است لذا هر چه در این امورات مدارا شود احسن است.
منبع: سایت شهروند