تصاویر برخی از جشنها و کنفرانسهای بهائیان سراسر جهان
حضرت عبدالبهاء: تنوع در جامعه انسانی باید موجب محبت، یگانگی و مایه اتفاق و یکرنگی گردد. بمثابه (مانند) موسیقی که چون الحان مختلفه ترکیب یابد و اصوات متنوعه مقترن و موزون شود، نغمه بدیع فراهم آید و آهنگ دلپذیر آذان (گوش ها) را متلذذ و محظوظ نماید.
«دین انسان را بالیست و علم بالی دیگر، انسان به دو بال پرواز میکند، به بالِ واحد پرواز نتواند. جمیعِ «تقالیدِ ادیان» مخالف عقل و علم است و نه «حقیقتِ ادیان» و این تقالید از این مفاسد ظاهر شده است که سبب بغض و عداوت بین بشر گشته و الا اگر دین را به علم تطبیق میکردند حقیقت ظاهر میشد.» حضرت عبدالبهاء
حضرت عبدالبهاء: «وحدت عالم انسانی. یعنی جمیع بشر کلّ مشمول الطاف جلیل اکبرند؛ بندگان یک خداوندند و پروردهء حضرت ربوبیت. رحمت شامل کلّ است و تاج انسانی زینت هر سری از بندگان الهی. لهذا باید جمیع طوایف و ملل خود را برادر یکدیگر دانند و شاخ و برگ و شکوفه و ثمر شجرهء واحده شمرند. زیرا جمیع سلالهء حضرت آدمند و لئالی یک صدف نهایت اینست که محتاج تربیتند، نادانانند، جاهلانند، باید هدایت نمود؛ مریضانند، باید معالجه کرد؛ طفلانند، باید در آغوش مهربانی پرورش داد تا ببلوغ و رشد رسند، و جلا لازم تا درخشنده و روشن گردند.»
بحرطویل سروده آقا میرزا #محمدناطقاردستانی از «بهائیان» اولیه متولد سیان اردستان به سال ۱۲۹۸ قمری (مصابیح هدایت ج۳ ص۴۱) :
.
«مژده ای فرقۀ عشّاق که هنگام وصال است، نه ایّام ملال است. ز اندوه برآیید و سوی عیش گرایید که آن دلبر دلجوی دلارا که نهان بود ز انظار و خفی بود ز افکار و بسی در طلبش جامه دریدند و سحر آه کشیدند و از او نام و نشان هیچ ندیدند و به صد مِهر و وفا از کرم و لطف و صفا پرده بر انداخته از عارض و در دایرۀ جمع شده شمع و به صد جلوه، عیان است و به عاشق، نگران است و هزاران ز محبّان وفادار، سویش رَخت کشیدند و دل از خویش بُریدند و به مقصود رسیدند و کنون مرحلۀ ماست که از جان بشتابیم و رهِ دوست بیابیم و گُل وصل بچینیم و رخ یار ببینیم و در آن بزم نشینیم و به میخانۀ وحدت ز کَفَش جام بنوشیم و در آن روضّ وصل ابدی راه بپوییم و به هم راز بگوییم و از آن نغمۀ جانبخش و ز الحان روانبخش، دلی تازه نماییم و ز دل زنگ دوییّّت بزداییم و درِ صلح و محبّت بگشاییم که خود داده صلا شاه و گدا را» .
Hosham.nikbakht(https://t.me/bahai19)