بند دویست و بیست و دو

Muhammad, Himself, as the end of His mission drew nigh, spoke these words: “Verily, I leave amongst you My twin weighty testimonies: The Book of God and My Family.”

Although many traditions had been revealed by that Source of Prophethood and Mine of divine Guidance, yet He mentioned only that Book, thereby appointing it as the mightiest instrument and surest testimony for the seekers; a guide for the people until the Day of Resurrection.

“چنانچه نقطه فرقان در آخر امر فرمودند که “إنّی تارِکٌ فيکُمُ الثّقلَيْنِ کتابَ اللّهِ و عِترَتی.” با اينکه احاديث بسيار از منبع رسالت و معدن هدايت نازل شده بود با وجود اين جز ذکر کتاب چيزی نفرمودند و آن را سبب اعظم و دليل اقوم برای طالبان مقرّر فرمودند که هادی عباد باشد تا يوم معاد. “

“إنّی تارِکٌ فيکُمُ الثّقلَيْنِ کتابَ اللّهِ و عِترَتی.”
من در بین شما دو چیز گرانقدر را امانت گذاشته ام کتاب خداوند و اهل بیتم را.
“انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله وعترتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی: کتاب الله فیه‌الهدی والنور حبل ممدود من السماء الی الارض وعترتی اهل بیتی وان اللطیف الخبیر قد اخبرنی‌انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض وانظروا کیف تخلفونی فیهما”
“من در میان شما دو امانت نفیس و گرانبها می‌گذارم یکی کتاب خدا قرآن و دیگری عترتم اهل بیت را .تا وقتی که از این دو تمسک جویید، هرگز گمراه نخواهید شد و این دو یادگار من هیچ‌گاه از هم جدا نمی‌شوند.تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.”
این حدیث را مسلم در صحیح و ترمذی در صحیح و ابن حنبل در مسند و ثعلبی نیشابوری در تفسیر و ابن مغازلی شافعی در مناقب و سمعانی در فضائل الصحابه و ابن حجر میثمی در صواعق و سایر علمای اهل سنت، همچنین محدثین شیعه به هشتاد و دو طریق با عبارات و صور گوناگون از رسول الله روایت کرده اند.
مثلاً در کتاب اصول کافی کلینی آمده است: “…إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیتِی عِتْرَتِی أَیهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَ قَدْ بَلَّغْتُ إِنَّکمْ سَتَرِدُونَ عَلَی الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکمْ عَمَّا فَعَلْتُمْ فِی الثَّقَلَینِ وَ الثَّقَلَانِ کتَابُ اللَّهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ أَهْلُ بَیتِی‏…”
من در میان شما دو چیز باقی می‌گذارم که اگر آنها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند. ای مردم بشنوید! من به شما رساندم که شما در کنار حوض بر من وارد می‌شوید، پس من از شما درباره رفتارتان با این دو یادگار ارزشمند سؤال خواهم کرد، یعنی کتاب خدا و اهل بیتم.
و در سنن نسائی از صحاح سته اهل سنت، این حدیث را چنین نقل می‌کند:”… کأنی قد دعیت فاجبت، انی قد ترکت فیکم الثقلین احدهما اکبر من الآخر، کتاب الله و عترتی اهل بیتی، فانظروا کیف تخلفونی فیهما، فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض…” زمان وفات من نزدیک شده است. من در میان شما دو شیء گرانبها باقی می‌گذارم که یکی بزرگتر از دیگری است، کتاب خدا و عترتم که همان اهل بیت است. پس بنگرید که چگونه با آن دو رفتار می‌کنید که آن دو از هم جدا نمی‌شوند تا آنکه در کنار حوض بر من وارد شوند.