بند دویست و شصت و پنج

Do thou ponder these momentous happenings in thy heart, so that thou mayest apprehend the greatness of this Revelation, and perceive its stupendous glory.

Then shall the spirit of faith, through the grace of the Merciful, be breathed into thy being, and thou shalt be established and abide upon the seat of certitude. The one God is My witness! Wert thou to ponder a while, thou wilt recognize that, apart from all these established truths and above-mentioned evidences, the repudiation, cursing, and execration, pronounced by the people of the earth, are in themselves the mightiest proof and the surest testimony of the truth of these heroes of the field of resignation and detachment. Whenever thou dost meditate upon the cavils uttered by all the people, be they divines, learned or ignorant, the firmer and the more steadfast wilt thou grow in the Faith. For whatsoever hath come to pass hath been prophesied by them who are the Mines of divine knowledge, and Recipients of God’s eternal law.

“باری، در جميع اين وقايع حادثه و حکايات وارده تفکّر فرمائيد تا بر عظمت امر و بزرگی آن مطّلع گرديد تا به عنايت رحمان، روح اطمينان در وجود دميده شود و بر سرير ايقان مستريح و جالس شويد. خدای واحد شاهد است که اگر فی الجمله تفکّر نمائيد علاوه بر همه اين مطالب مقرّره و دلائل مذکوره، همين ردّ و سبّ و لعن اهل ارض بر اين فوارس ميدان تسليم و انقطاع اعظم دليل و اکبر حجّت بر حقّيّت ايشان است. و در هر آن که تفکّر در اعتراضات جميع مردم از علماء و فضلاء و جهّال فرمائی در اين امر
محکم تر و راسخ تر و ثابت تر می شوی. زيرا که جميع آنچه واقع شده، از قبل معادن علم لدنّی و مواقع احکام ازلی خبر داده‏اند.”
فوارس: سوارکاران
علم لدنّی
کلمه «لدن» در زبان عربی به معنای «نزد» است و یاء آن یای نسبت است. مقصود از علم لدنی علومی است که بدون وسایط و ابزار مادی و عادی از خداوند متعال دریافت می‌شود. يُستعملُ العلمُ اللَّدني أو العلم الباطن بمعنى العلم الخاص الذي يُدَّعى أنَّه يُتلقَّى من عند الله تعالى، ويُدَّعى أنَّ بعض الشُّيوخ يتلقَّون مثل هذا العلم، وهذا الادعاءُ هو الذي يحمل النَّاسَ على تقديسهم.