بند دویست و نه

And as to this man’s attainments, his ignorance, understanding and belief, behold what the Book which embraceth all things hath revealed; “Verily, the tree of Zaqqúm shall be the food of the Athím.”

And then follow certain verses, until He saith: “Taste this, for thou forsooth art the mighty Karím!” Consider how clearly and explicitly he hath been described in God’s incorruptible Book! This man, moreover, feigning humility, hath in his own book referred to himself as the “athím servant”: “Athím” in the Book of God, mighty among the common herd, “Karím” in name!

“و در مراتب علم و جهل و عرفان و ايقان او در کتابی که ترک نشد از آن امری ذکر شده، اين است که می فرمايد: “إنَّ شجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعَامُ الاَثِيمِ.” و بعد بيانات ديگر می فرمايد تا اينکه منتهی می شود به اين ذکر: “ذُقْ إنَّکَ اَنتَ العَزِيزُ الکَريم.” ملتفت شويد که چه واضح و صريح وصف او در کتاب محکم مذکور شده. و اين شخص هم خود را در کتاب خود از بابت خفض جناح عبد اثيم ذکر نموده: اَثيمٌ فِی الکِتابِ وَعَزيزٌ بَينَ الاَنعامِ وَ کَريمٌ فِی الإسم.”

خفظ جناح: خضوع و فروتنی، شکسته نفسی / عبد اثیم: بنده ی گنهکاران، صفتی است که حاج کریم خان کرمانی به خود میداد و در ذیل نوشته هایش از سر شکسته نفسی چنین مینوشت.

“إنَّ شجَرَةَ الزَّقُّومِ طَعَامُ الاَثِيمِ.”
سوره دخان آیه چهل و سوم و چهل و چهارم است به این مضمون که: همانا درخت زقوم جهنم، خوراک گنهکاران است.
“ذُقْ إنَّکَ اَنتَ العَزِيزُ الکَريم.”
همان سوره، آیه ۴۹: بچش که تو همان ارجمند کریمی.
“اَثيمٌ فِی الکِتابِ وَعَزيزٌ بَينَ الاَنعامِ وَ کَريمٌ فِی الإسم.”
گناهکار در کتاب قران عزیز بین چهارپایان (مردم فرومایه) و اسمش هم کریم است.

حاج کریم خان که خود را بنده ی گنهکاران میدانست، این در حالی است که در قران میفرماید ” اللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ” (بقره آیه ۲۷۶) حضرت بهالله نیز با اشاره به این دو آیه در سوره ی دخان، میفرمایند که این حاجی کریم خان کرمانی همان کریمی است که خورنده ی درخت زقوم است. نام برده هم اسمش کریم است و هم همانطور که خودش میگوید اثیم (گنهکار) است (کما اینکه این فرد بسیار ظلم و بی احترامی به حضرت باب کرد) و هم در بین مردمان فرومایه احترام داشت.