بند سی و دوم : حکم حج

قد حکم اللّه لمن استطاع منکم حجّ البيت دون النّسآء عفا اللّه عنهنّ رحمة من عنده انّه لهو المعطی الوهّاب *
The Lord hath ordained that those of you who are able shall make pilgrimage to the sacred House, and from this He hath exempted women as a mercy on His part. He, of a truth, is the All-Bountiful, the Most Generous.
خدا حکم کرده است کسانی که استطاعت مالی دارند به حج بیت شیراز یا بغداد بروند. بر زنان واجب نیست و شامل عفو الهی شده اند به سبب رحمت و مهری که به بندگان خود دارد. خداوند عطا کننده و وهاب (بسیار بخشنده)

در بند یکصد و سی و سوم نیز در خصوص مسئله ی حج بحث شده است.

حضرت باب در بیان فارسی (باب شانزدهم از واحد چهارم) میفرمایند که ” لم یزل از برای خداوند مکانی نبوده و لایزال نخواهد بود” و بعد میفرمایند که در ظهور مشیت الهی (من یظهر الله که مظهر ظهور کلی الهی است) بیت او محل طواف فرشتگان زمین و آسمان است. و بعد در خصوص بیت شیراز میفرمایند: ” اگر قدرت بود مومنین بالله را هر آینه امر میشد که از روی آب تا حد ارتفاع آن به الماس پر گردد و تراب آن اکسیر گردد و ماء آن عطر احمر. ولی چون که این قدرت مشاهده نمیشود بر هر نحوی که ارتفاع صدق شود لایق ولی ظاهر و باطن اگر از مرات گردد اقرب به صفا خواهد بود.”
حضرت بهالله همچنین در لوح مهدی میفرمایند: ” و دیگر آنکه سوره حج مخصوص ارض شین نازل شد و باید بکمال تعجیل معمول شود و دون آن زیارت مطولی در سنه ی قبل نازل ولکن الی حین ارسال نشد تا بعد چه وقت اقتضاء نماید”