بند صد و هشتاد

O my beloved! Immeasurably exalted is the celestial Melody above the strivings of human ear to hear or mind to grasp its mystery! How can the helpless ant step into the court of the All-Glorious? And yet, feeble souls, through lack of understanding, reject these abstruse utterances, and question the truth of such traditions.

Nay, none can comprehend them save those that are possessed of an understanding heart. Say, He is that End for whom no end in all the universe can be imagined, and for whom no beginning in the world of creation can be conceived. Behold, O concourse of the earth, the splendors of the End, revealed in the Manifestations of the Beginning!

“باری ای حبيب من، مقدّس است نغمه لاهوت که به استماع و عقول ناسوت محدود شود. نمله وجود کجا تواند به عرصه معبود قدم گذارد؟ اگر چه نفوس ضعيفه از عدم ادراک، اين بيانات معضله را انکار نمايند و امثال اين احاديث را نفی کنند. بلی، لا يَعرِفُ ذلِکَ إلّا اُولو الاَلبابِ. قُل هُوالخَتمُ الَّذی لَيس لهُ خَتمٌ فِی الإبداعِ و لا بَدءٌ لَهُ فی الإختِراعِ إذاً يا مَلأ الاَرضِ فی ظُهُوراتِ البدءِ تَجلّياتِ الخَتم تَشهَدُونَ.”

لاهوت: از عوالم الهی که مخصوص ذات باری تعالی است/ ناسوت: طبیعت بشری، عالم امکان/ نمله: مورچه/

” لا يَعرِفُ ذلِکَ إلّا اُولو الاَلبابِ. قُل هُوالخَتمُ الَّذی لَيس لهُ خَتمٌ فِی الإبداعِ و لا بَدءٌ لَهُ فی الإختِراعِ إذاً يا مَلأ الاَرضِ فی ظُهُوراتِ البدءِ تَجلّياتِ الخَتم تَشهَدُونَ”
درک نمیکند این مطلب را مگر صاحبان عقل. بگو او همان پایانی است که هیچ پایانی در جهان برای او قابل تصور نیست. و در جهان خلقت هم هیچ آغازی برای او نبوده و نیست بنابراین ای مردمان روی زمین در ظهورات اولیه شکوه و جلال ظهورات پایانی را بنگرید.