بند هفتاد و نهم : خطاب به ملوک

انّا نراکم تفرحون بما جمعتموه لغيرکم و تمنعون انفسکم عن العوالم الّتی لم يحصها الّا لوحی المحفوظ * قد شغلتکم الاموال عن المآل هذا لا ينبغی لکم لو انتم تعلمون * طهّروا قلوبکم عن ذفر الدّنيا مسرعين الی ملکوت ربّکم فاطر الارض و السّمآء الّذی به ظهرت الزّلازل و ناحت القبآئل الّا من نبذ الوری و اخذ ما امر به فی لوح مکنون *

We see you rejoicing in that which ye have amassed for others and shutting out yourselves from the worlds which naught except My guarded Tablet can reckon. The treasures ye have laid up have drawn you far away from your ultimate objective. This ill beseemeth you, could ye but understand it. Wash from your hearts all earthly defilements, and hasten to enter the Kingdom of your Lord, the Creator of earth and heaven, Who caused the world to tremble and all its peoples to wail, except them that have renounced all things and clung to that which the Hidden Tablet hath ordained.
ما شما را میبینیم که خوشحالید از ثروت هایی که جمع کرده اید برای دیگران، و خود را از عوالم روحانیه که در لوح محفوظ احصاء آن ذکر شده است محروم کرده اید. مشغول شدن شما به اموال فانیه شما را دور کرده است از هدف غایی. این سزاوار شما نیست اگر بتوانید بدانید. دلهای خود را از آلودگی دنیا پاک کنید در حالی که به طرف ملکوت پروردگارتان که خالق زمین و آسمان است میشتابید. (خداوندی که ) وقتی ظاهر شد زلزله شد و قبیله ها به نوحه در آمدند. الا کسی که مردم را رها کند و به طرف خداوند رو کند و آنچه را که در لوح مکنون ذکر شده است اخذ کند.

حضرت بهالله در کلمات مکنونه میفرمایند: ای مغروران باموال فانیه بدانید که غنا سدی است محکم میان طالب و مطلوب و عاشق و معشوق هرگز غنی بمقر قرب وارد نشود و بمدینه رضا و تسلیم در نیاید مگر قلیلی پس نیکوست حال آن غنی که غنا از ملکوت جاودانی منعش ننماید و از دوست ابدی محرومش نگرداند قسم باسم اعظم که نور آن غنی اهل آسمان را روشنی بخشد چنانچه شمس اهل زمین را