قد رجعت الاوقاف المختصّة للخيرات الی اللّه مظهر الايات ليس لاحد ان يتصرّف فيها الّا بعد اذن مطلع الوحی و من بعده يرجع الحکم الی الاغصان و من بعدهم الی بيت العدل ان تحقّق امره فی البلاد ليصرفوها فی البقاع المرتفعة فی هذا الامر و فيما امروا به من لدن مقتدر قدير * و الّا ترجع الی اهل البهآء الّذين لا يتکلّمون الّا بعد اذنه و لا يحکمون الّا بما حکم اللّه فی هذا اللّوح اولئک اوليآء النّصر بين السّموات و الارضين * ليصرفوها فيما حدّد فی الکتاب من لدن عزيز کريم *
Endowments dedicated to charity revert to God, the Revealer of Signs. None hath the right to dispose of them without leave from Him Who is the Dawning-place of Revelation. After Him, this authority shall pass to the Aghsán, and after them to the House of Justice — should it be established in the world by then — that they may use these endowments for the benefit of the Places which have been exalted in this Cause, and for whatsoever hath been enjoined upon them by Him Who is the God of might and power. Otherwise, the endowments shall revert to the people of Bahá who speak not except by His leave and judge not save in accordance with what God hath decreed in this Tablet — lo, they are the champions of victory betwixt heaven and earth — that they may use them in the manner that hath been laid down in the Book by God, the Mighty, the Bountiful.
اوقاف مختصه به خیرات الی الله، زمام امورش بر میگردد بطرف خداوندی که ظاهر کننده ی آیات است. هیچکس حق ندارد در این اوقاف تصرف کند، مگر اینکه از جمال مبارک اجازه داشته باشد. و پس از اینکه صعود واقع شد راجع است به اغصان (یعنی حضرت عبدالبها) و بعد از ایشان راجع میشود به بیت العدل، اگر تشکیل و امرش در بلاد محقق شده باشد. تا صرف شود از برای بقعه ها و اماکن متبرکه ای که در این امر موجود است. و نیز سود و منافع این اوقاف مختصه را اعضای بیت العدل صرف بکنند در سایر اموری که خداوند به آنها امر کرده است. اما اگر بیت العدل هنوز تشکیل نشده باشد زمام اوقاف و مخارج آن به عهده ی اهل بهاء (منظور محافل روحانیه هستند) است و جز آنچه به اذن است تکلم نکنند. حکمی نمیکنند مگرمطابق آنچه خداوند حکم کرده، در این کتاب اقدس. اهل بهاء پیشوایان امت هستند در بین سموات و ارضین. اهل بهاء باید صرف بکنند در مسائلی که در کتاب الهی از طرف خداوند عزیز و کریم تعیین شده است.
جمال مبارک در کتاب عهدی پسر ارشد خويش، غصن اعظم حضرت عبدالبهاء را مرکز عهد و ميثاق معيّن و به زعامت و قيادت امراللّه منصوب فرموده‌اند. حضرت عبدالبهاء نيز در الواح مبارکه وصايا حفيد ارشد خويش، حضرت شوقی افندی، را به ولايت و مرجعيّت امر بهائی تعيين نموده‌اند. لهذا جانشينی اغصان منتخبه و بالنّتيجه مؤسّسه ولايت امراللّه و نيز امکان انقطاع در نسل اغصان در ضمن اين بيان مبارک در کتاب مستطاب اقدس پيش‌بينی شده است. صعود حضرت ولىّ امراللّه در سنه ١٩٥٧ عيناً همان وضعی را به وجود آورد که در اين فقره از کتاب مستطاب اقدس به آن اشاره گرديده، يعنی قبل از تشکيل بيت العدل اعظم سلاله اغصان به انتها رسيد