بند یکصد و سوم : خطاب به علما

قل هذه لسمآء فيها کنز امّ الکتاب لو انتم تعقلون * هذا لهو الّذی به صاحت الصّخرة و نادت السّدرة علی الطّور المرتفع علی الارض المبارکة الملک للّه الملک العزيز الودود *

Say: This, verily, is the heaven in which the Mother Book is treasured, could ye but comprehend it. He it is Who hath caused the Rock to shout, and the Burning Bush to lift up its voice, upon the Mount rising above the Holy Land, and proclaim: “The Kingdom is God’s, the sovereign Lord of all, the All-Powerful, the Loving!”
بگو، به راستی، این آسمانی است (منظور مظهر امر است) که در آن مادر کتابها (به مثابه) گنج (در آن )است اگر که درک کنید. او کسی است که فریاد میزند صخره و ندا میکند بوته ی سوزان ( اشاره به آن سدره ای است که در کوه طور با موسی سخن گفت) که بر کوه طور در ارض مبارک مرتفع شده که سلطنت، مخصوص خداوند عزیز و ودود (مهربان) است.

اصطلاح “امّ الکتاب” معمولاً به کتاب آسمانی هر يک از شرايع الهی اطلاق می‌‌شود. در قرآن کريم و احاديث اسلامی مراد از امّ الکتاب قرآن مجيد است. کتاب مبارک بيان امّ الکتاب شريعت بابی و کتاب مستطاب اقدس امّ الکتاب دور بهائی است. حضرت ولىّ امراللّه در توقيعی که حسب الامر هيکل مبارک صادر گرديده می‌‌فرمايند که اصطلاح امّ الکتاب را نيز ميتوان بر تمامی آثار نازله از قلم حضرت بهاءاللّه جمعاً اطلاق نمود. مفهوم جامع تری از امّ الکتاب اشاره به مظاهر ظهور و مطالع وحی الهی است.