بند یکصد و چهل و پنجم : عدم ورود به خانه ایی بدون اجازه

ايّاکم ان تدخلوا بيتاً عند فقدان صاحبه الّا بعد اذنه تمسّکوا بالمعروف فی کلّ الاحوال و لا تکوننّ من الغافلين *
Take heed that ye enter no house in the absence of its owner, except with his permission. Comport yourselves with propriety under all conditions, and be not numbered with the wayward.
مبادا داخل شوید در خانه در عدم بودن صاحب آن مگر اینکه اجازه داشته باشید. متمسک شوید به اعمال خوب در کل احوال و نباشید از افراد غافل.

“ای دوستان در سبيل رضای دوست مشی نمائيد و رضای او در خلق او بوده و خواهد بود يعنی دوست بيرضای دوست در بيت او وارد نشود و در اموال او تصرّف ننمايد و رضای خود را بر رضای او ترجيح ندهد و خود را در هيچ امری مقدّم نشمارد فتفکّروا فيذلک يا اولی الافکار.” ( ق ٤٣ کلمات مکنونه )
” اِيَّاکُمْ اَنْ تَدْخُلُوْا بَيْتَ اَحَدٍ اِلَّا بَعْدَ رِضَائِهِ “. (ص ٨٢ ج ٣ امروخلق )
” اِنَّ الَّذِيْنَ يُفْسِدُوْنَ فِي الْاَرْضِ وَ يَتَصَرَّفُوْنَ فِي اَمْوَالِ النَّاس ِ وَ يَدْخُلُوْنَ الْبُيُوْتَ مِنْ غَيْرِاِذْنِ صَاحِبِهَا اِنِّي بَرِيٌّ مِنْهُمْ اِلَّا اَنْ يَتُوْبُوْا وَ يَرْجِعُوْا اِلَی اللّهِ الْغَفُوْرِ الرَّحِيْمِ “٠ (ص ٢٨٣ ج ٣ امر وخلق )