فوریه 1, 2018 | مقالات جامعه بهائی
این دنیا تنگ و تاریک و وحشت انگیز است، نه آسایش توان کرد و نه سعادتی حقیقی در آن موجود. جمیع در دام احزان مبتلا و شب و روز در زنجیر بلایا گرفتار، احدی نیست که از غموم و بلیّه خلاصی یابد یا آسایش جوید. این خاکدان فانی چنین است، مخزن آلام و محن (دردها) و محنت ها، غفلت است که انسان را نگه می دارد والا هیچ نفسی در این عالم راحت نیست، از ملوک گرفته تا به مملوک برسد اگر یک جام شیرین دهد در عقب صد جام تلخ دارد این است شأن این دنیا.
از روح برای انسان حزنی حاصل نمی شود یعنی قوای روحانیه سبب مشقت و کدورت انسان نمی گردد. اگر حزنی از برای انسان حاصل شود از مادیات است، اگر از برای انسان خمودت (پژمردگی) و جمودتی (افسردگی) حاصل شود از مادیات است… یأس و نومیدی از نتایج عالم طبیعت است… حزن انسان و نکبت انسان و ذلت انسان همه از مادیات است اما از احساسات روحانیه هیچ ضُری و زیانی و غصه و غمی از برای انسان حاصل نمی شود. در هر رنج و عذابی می توان معنا و حکمتی یافت اما یافتن سرّ حکمت مزبور (راز احتیاط) آسان نیست گاهی اوقات وقتی که رنج و الم (درد) سپری شود از فایده و تأثیر مثبت آن آگاه می شویم، آنچه که انسان شرّ و بدی تلقی می کند غالباً علت برکات لایتناهی مشهود می گردد و این در اثر میل انسان است که می خواهد بیش از آنچه که درتوان اوست بداند فی الحقیقه حکمت الهی برای همه ما قابل بررسی و فهم نیست و تلاش بیش از حد جهت کشف آنچه که همیشه باید برای ما چون سرّی باقی بماند عملی بیهوده و بی ثمر است. انسان وقتی با آلام (دردها) و رنج ها امتحان می شود روح و روان ترقی می کند… آلام و امتحانات انسان را از امور جزئیه این زندگی دنیوی خلاصی می بخشد تا به انقطاع کامل نائل شود نظر و نگاه او در این دنیا عبارت از سعادت سماویه (نیک بختی آسمانی) گردد، انسان ناقص است به بلوغ نرسیده حرارت آتش رنج ها او را به بلوغ می رساند.
فی الحقیقه در بعضی امور که نوع بشر قادر نیست دلیلی برای آن بیابد گاهی اراده الهی دخیل است. علل و دلائل معلوم خواهد شد به خداوند توکل کن و اعتماد داشته باش و تسلیم اراده الهی شو فی الحقیقه خدای تو مهربان است شفیق و رحیم است به لحاظ رحمت و شفقت در تو نظر کند و تو را با دیدگان لطف و مرحمت صیانت (حفظ) فرماید و رحمت خویش بر تو نازل فرماید.
غالباً بیماری عنصری انسان را به خالقش نزدیک تر می سازد سبب می شود قلبش از جمیع امیال (آرزوها) دنیوی پاک و تهی شود تا رقیق شده به جمیع نفوسی که در رنج و عذابند دلسوز و شفیق گردد و محبّ کلیه خلایق شود….
امتحانات الهیه همیشه در مابین عباد او بوده و خواهد بود تا نور از ظلمت و صدق از کذب و حق از باطل و هدایت از ضلالت و سعادت از شقاوت و خار از گل ممتاز و معلوم گردد.
و اما امتحانات اجتناب ناپذیرند… لذا آیا ممکن است نفسی از امتحانات الهیه مصون (محفوظ) باشد لا والله در آن حکمتی است که جز اهل علم و حکمت بر آن واقف نه اگر امتحانات نبود ذهب ابریز(طلای خالص) از زر مغشوش (طلای ناخالص و مخلوط) تمایز نمی یافت. اگر امتحان نبود نفس شجیع (با شجاعت) و شهیم (با شهامت) از خائف و جبون (ترسو) تمیز داده نمیشد اگر امتحان نبود نفوس باوفا از بی وفایان متمایز نمیشد. اگر در حیات یومیه مشکل رخ گشاید، عنقریب پروردگار آنچه را که سبب خشنودی توست عنایت فرماید. در اوقات مصیبت و بلا صبور باش هر حدت و شدتی را با دلی مسرور، روحی مستبشر (بشارت دهنده) و لسانی فصیح در ذکر حضرت رحمن متحمل شو، فی الحقیقه این است حیاتی توأم با رضایت، وجود روحانی، سکون معنوی، موهبتی الهی و مائده ای (غذا) آسمانی…
مبارزه طولانی و جهانگیر و مصیبت انگیز توأم با اغتشاش و خرابی عمومی البته ملل را متشنج و وجدان دنیا را تحریک و توده های مردم را بیدار نموده در اصل و مبنای فکر جامعه تغییر اساسی حاصل کرده عاقبت اعضای خون آلود و منفصل نوع بشر را در هیکل واحد متحد الاعضاء و تجزیه ناپذیر می آمیزد. انبیای الهی برای ایجاد مسرت در این عالم ظاهر می شوند، چه که این کره ار ض محاط به بلایا و آلام است و رسالت اعاظم قوم دور کردن نفوس انسانی از اضطرابات عالم بشری و القا مسرت ابدی در حیات آنهاست.
در فکر یکدیگر باشید، تمیشت (سر و سامان دادن) امور یکدیگر دهید، غصه یکدیگر خورید، افراد ملت را محتاج مگذارید، معاونت همدیگر کنید تا کل متحداً متفقاً حکم یک هیکل پیدا کنید. ابداً امید را از خدا قطع منما، در هر حال امیدوار باش زیرا الطاف حق در هر حالت از انسان منقطع نگردد اگر از جهتی قلّت (کمی) یابد از جهات سائره کامل است در هر صورت انسان در دریای الطاف مستغرق است لهذا در هیچ حالتی نومید مشو امیدوار باش.
منبع: سایت شهروند