آیا امضای قراردادها و قطع‌نامه‌ها به معنای از بین رفتن جنگ در جهان است؟
بیت العدل اعظم در بیانیۀ “وعدۀ صلح جهانی” اشاره می‌کنند:
منسوخ کردن جنگ صرفاً عبارت از امضای قراردادها و قطع‌نامه‌ها نيست بلکه کار پیچیده‌ای است که مستلزم تعهّدی عمیق‌تر نسبت به حلّ مسائلی است که معمولاً مرتبط با استقرار صلح به شمار نمی‌آیند. این تصوّر که امنیّتِ جمعی صرفاً بر مبنای پيمان‌های سياسی حاصل خواهد شد، خيالی پوچ و واهی است.
نکتۀ ديگر آنکه، چالش اوّلیّه در پرداختن به مسائل مربوط به صلح آنست که صلح نه صرفاً به عنوان یک موضوع عملی بلکه یک اصل بنیادین انگاشته شود زیرا صلح اساساً از حالتی درونی مبتنی بر گرایشی روحانی و اخلاقی منبعث می‌شود و عمدتاً با برانگیختن این گرایش است که امکانِ یافتن راه حلّ‌های پایدار میسّر می‌گردد.
اصولی روحانی، یا به قولی، ارزش‌هایی انسانی وجود دارد که به وسیلۀ آن می‌توان راه حلّی برای هر مشکل اجتماعی پیدا کرد.
هر گروه خيرانديشی به طور کلّی می‌تواند برای حلّ مشکلات خود راهی عملی طرح نماید ولی خيرانديشی و دانش عملی معمولاً کافی نيست.
ارزش اساسی اصول روحانی در آنست که نه تنها چشم‌اندازی ارائه می‌دهد که با آنچه در طبیعت انسان مستور است توازن و هماهنگی دارد بلکه طرز فکر، تحرّک، اراده و آرمانی را نیز برمی‌انگیزد که موجب تسهیلِ یافتن و به کار بستن اقدامات عملی می‌گردد.
رهبران دول و تمام صاحبان قدرت در صورتی موفّقیّت بیشتری برای حلّ مشکلات خواهند داشت که ابتدا اصول مربوطه را شناسایی کنند و سپس در پرتو آنها به اقدام بپردازند.
بیانیّۀ “وعدۀ صلح جهانی” در اکتبر 1985 خطاب به مردم جهان صادر شده است. در این بیانیه تحقق صلح جهانی و تامین رفاه عالم انسانی که آرزوی ملل است مورد بررسی قرار گرفته و صلح عمومی پدیده‌ای نه تنها امکان‌پذیر بلکه اجتناب ناپذیر شمرده شده و برای استقرار تدریجی آن پیشنهاداتی عرضه شده است.
این سند را در کتاب ” سربلندی ایران” و در وبسایت “بهائیان ایران” از طریق لینک زیر می توانید مطالعه فرمایید.
https://www.bahaisofiran.org/bahai-faith-in-iran#book7
وبسایت بهائیان ایران (https://t.me/bahaisofiran_official)