بشارت نهم : باید عاصی در حالتیکه از غیرالله خود را فارغ و آزاد مشاهده نماید، طلب مغفرت و آمرزش کند، نزد عباد اظهار خطایا و معاصی جایز نه، چه که سبب و علت آمرزش و عفو الهی نبوده و نیست و همچنین این اقرارنزد خلق سبب حقارت و ذلت است و حق جل جلاله ذلت عباد خود را دوست ندارد. انه هو المشفق الکریم. عاصی باید ما بین خود و خدا، از بحر رحمت، رحمت طلبد و از سماء کرم مغفرت مسئلت کند و عرض نماید :
الهی الهی، أسألک بدماء عاشقیکَ الّذینَ اجتذبهم بَیانُکَ الأحلی، بِحیث قَصَدوا الذروتِ العُلیا، مَقَرَّ الشَهادتِ الکبری و بِالأسرارِ المَکنُونَتِ فی عِلمِکَ وبِاللئالیء المَخزونتِ فی بَحر عَطائک
أن تَغفِرَ لی و لابی و امّی و انّک انتَ أرحم الرّاحمین، لا اِله اِلا اَنت الغفورُ الکریم. اَی ربّ تری جوهرَ الخطاء، أقبلَ اِلی بحر عطائک و الضعیفَ ملکوت اقتدارکَ و الفقیرَ شمس غنائک، أی
ربّ لاتخیبّه بجودک وکرمک و لا تَمنَعَه عن فیوضات اَیّامک و لاتطرده عن بابک الذّی فَتحتَه علی مَن فی ارضک و سمائک. آهً آه، خطیئاتی مَنعَتنی عن التقرّب اِلی بساط قدسک و جریراتی اَبعدَتنی عن التّوجّه اِلی خباء مجدک. قد عملتُ ما نَهیتَنی عَنه و ترکتُ ما امرتنی به. أسألک بسلطانِ الأسماء أن تَکتبَ لی مِن قلم الفضلِ و العطاء ما یُقَرِّبُنی الیک و یُطَهِّرُنی عن جَریراتی الّتی حالَت بینی و بین عفوک و غفرانک. انک انت المقتدر الفیّاض. لا اِله اِلا أنت العزیز الفضّال.
مضمون دعای مبارک به فارسی:
خدای من ، خدای من، تو را قسم می دهم به خون عاشقانِ تو که بیان شیرینت به حدّی ایشان را جذب نمود که قصد بالاترین جایگاه، مقام شهادت کبری را نمودند و همچنین قسم می دهم تو را به اسرار مخفی در علمت و مرواریدهای پنهان در دریای عطایت، اینکه ببخشی مرا و پدرم را و مادرم را، براستی که تویی رحم کننده ترین رحم کننده ها. نیست خدایی جز تو که بخشنده و کریمی.
ای خدای من، می بینی جوهر خطاء را که اقبال کرده به سوی دریای عطای تو، و ضعیفی را که به سوی ملکوت اقتدار تو روی آورده و فقیری که به خورشید غناء تو توجه نموده. ای خدا او، را نا امید نکن به جود و کرم خودت و منع نکن او را از فیوضات ایام خودت . و طرد(دور) نکن اورا از درگاهی که آنرا گشوده ای بر کسانیکه در زمین و آسمانند.
آه آه، خطاهای من، منع می کند مرا از نزدیکی به سوی بساط(فرش) قدس تو و گناهان من دور می کند مرا از توجه به سوی خِباء( خیمه) با شکوه تو.
براستی که عمل کردم آنچه مرا نهی کردی از آن، و ترک کردم آنچه مرا امر کردی به آن.
قسم می دهم تو را که سلطان تمام اَسماء (اسامی، همه چیز) هستی اینکه بنویسی برای من از قلم فضل و عطایت، آنچه که مرا نزدیک می کند به سوی خودت و پا ک کنی مرا از گناهانی که مانع شده بین من و بین عفو و بخشش تو. همانا تویی مقتدر و فیض دهنده و نیست خدایی جز تو که عزیز و بسیاربخشنده ای.
لوح بشارات مندرج در مجموعه الواح مبارکه- چاپ مصر- ص۱۲۰
الواح و آثار الهی (https://t.me/Alvah_O_Asare_Elahi)