این اثر منیع در جواب حاجی محمد کریم خان در اعتراض به یکی از بهائیان به نام محمد رضای قناد شیرازی در بکار گیری کلمه ی قناع در نامه ای که جهت هدایت او فرستاده بود نازل گردیده است .
این لوح علاوه بر شرح و بسط مفاهیم مربوط به کلمه ی قناع و معانی و نحوه ی استفاده از آن ، حاوی مطالب و قضایای عدیده ی مهمه ی دیگری است که دامنه ی آنها به علوم قرآنی ، مباحث کلامی ، مسائل عدیده عرفانی و علوم بلاغی کشیده میشود .
و نیز بیان میدارند که خداوند اگر چه صاحب جمیع علوم است اما کلمات الهیه مقدس از اشارات و صناعات و قواعد قوم است و دلیل آنکه اگر کلمات الهیه بر اساس قواعد قوم نازل می شد مقام کلمات خلق می یافت و امتیاز بین کلام خالق و کلام مخلوق از بین میرفت .
در عین حال جمال قدم این مطلب را تصدیق می نمایند که کلام الهی به زبان قوم نازل می شود ولی لازمه ی آن تطابق کلام الله با قواعد موضوعه و مجعوله و دائم التغییر علما نیست . کلام الله نتیجه ی نزول وحی الهی به فطرت اصلیه ی الهیه است و حجیت آن نیز دقیقا به همین دلیل است . کلام الله هر چند با لسان قوم میجوشد ، از آن بهره میگیرد ، عناصر آن را پذیرا میشود و با آن می آمیزد اما در همه احوال به فرموده ی جمال مختار ” کلمات منزله ء الهیه میزان کل است و دون او میزان او نمیشود “
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01