این لوح ملکوتی در آخرین روز سفر زمینی حضرت بهاءالله از بغداد به استامبول در بندر سامسون و به درخواست میرزا آقا جان کاشی عز نزول یافته است.
هودج به معنی کجاوه و تختی است که بر پشت مرکبی که عموما اسب یا قاطر بوده میبستند . وجه التسمیه لوح مبارک بدان جهت است که زمان نزول لوح حضرت بر کجاوه مستقر بوده اند.
لوح هودج دارای رموز و اشارات روحانی و تشبیهات و استعارات و تمثیلهای ادبی است که کمک ذی قیمتی در درک اسرار و رموز الهی می نماید .
این لوح انذاری عمومی به جمیع مومنین است که عهد و میثاق الهی همیشه محک و غربالی بوده جهت انفصال مومن صادق و مدعیان ایمان .
و نیز عالم خلق را مخاطب ساخته و به فرح و سرور دعوت میکنند و به طلوع یوم سعادت و برکت بشارت میدهند و مقام و جلال ظهورشان را به اشارات و تشبیهات تبیین و تشریح میفرمایند.
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01