کتاب بدیع به سال 1286 هجری قمری در 412 صفحه و در شهر ادرنه به شرح زیر نازل گشته.
میرزا مهدی گیلانی که بابی بود و در شهر استانبول میزیست به القای سید محمد اصفهانی مکتوبی سراسر افترا و اعتراض به محمد علی تنباکو فروش اصفهانی که از جمله نفوسی بود که از بغداد به استامبول مهاجرت نموده و در ادرنه به خدمت هیکل مبارک قائم بود مرقوم داشت و چون مکتوب به دست حضرت بهاالله میرسد طی سه روز کتاب بدیع در جواب اعتراضات میرزا مهدی مذکور نازل میگردد .
همان طور که کتاب ایقان برای اثبات امر حضرت رب اعلی بر حسب آثار دور سابق نازل شده کتاب بدیع نیز برای اثبات امر حضرت بهاالله بر حسب آثار حضرت رب اعلی نازل گردیده است. در مواضع بسیاری حضرت بهاءالله حقایق الهیه را از طریق آثار حضرت رب اعلی بیان میفرمایند و این نشان دهنده اهمیت آثار بیان در رابطه با درک عمیق تر ظهور حضرت بهاءالله میباشد .
حضرت عبدالبها درباره اهمیت این کتاب میفرمایند: در رساله بدیع که به اسم یکی از خدام از سما مشیت نازل تفکر نمایید کشف بعضی مطالب مقنعه در آن الواح منیره من لدی الله مالک البریه شده.
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01