«آیات الهی» جلد ۲ (متن، خوانش، توضیحات)

«الله ابهی»
«اتلوا آيات اللّه فی کلّ صباح و مسآء»
«نیکوست حال کسی که در لیالی و ایام به آیاتش انس گیرد و قرائت نماید»
پیام آسمانی ج ۱- ص۸۶

«آیات الهی» جلد ۲ (متن، خوانش، توضیحات)
شهر البهاء ٤ آوريل

حمد مقدّس از ذکر ممکنات ساحت امنع اقدس حضرت مقصودی را لايق و سزاست که به مفتاح اسم اعظم باب لقا را بر وجه عالم و جميع امم گشود و بِاَعلَی النّداء ما بين ارض و سماء صلا در داد و کلّ را به افق اعلی که مقرّ ظهور و بروز مالک اسماست دعوت فرمود، باب وصال بگشود و به صراط مستقيم راه نمود ولکن قوم از اين يوم و عرفانش ممنوع و محروم. طوبی از برای نفوسی که نسايم صبح ظهور را ادراک نمودند و از قبور غفلت از نفحات وحی برخاستند. ايشانند عبادی که در کتب قبل و بعد مذکورند و حقّ جلّ جلاله به ايشان بشارت داده و از اهل سفينه حمرا محسوب داشته، جلّت عنايتُه و عَظُمَ سلطانُه.
حضرت بهاءالله

معانی لغات:
حمد مقدّس از ذکر ممکنات …. = سپاسی که از ذکر عالمیان پاک و بی‌نیاز است به درگاه خداوندی سزاوار است که مقامش بلند و پاک است.
مِفتاح = کلید.
اسم اعظم = بزرگترین نام خدا در بین تمامی اسامی خدا که بهاء باشد.
اَعلی النّدا = بلندترین نداها.
صَلاء = از نظر لغوی یعنی بشناسید، حاضر شوید، ولی در فارسی برای دعوت عموم و فرا خواندن مردم مصطلح است.
افق اعلی = مقصود درگاه خداوند و یا مظهر ظهور است.
بُروز = آشکار کردن، ظاهر نمودن امری.
مالک اسماء = لقب خداوند است و همچنین از القاب حضرت بهاءالله میباشد.
نسایم = نسیم‌ها، بادهای خوش و ملایم، (مقصود از نسائم صبح ظهور دعوت و اظهار امر جمال مبارک است).
اهل سفینۀ حمراء = سفینۀ حمراء در معنی لغوی یعنی کشتی سرخرنگ، ولی مقصود شریعت الله است. حضرت اعلی در کتاب قیّوم الاَسماء شریعت حضرت بهاءالله را به سفینۀ حمراء تعبیر نموده است، بنابراین اهل سفینۀ حمراء کنایه از مؤمنین به جمال مبارک یعنی بهائیان عالم هستند.
مضمون آیه = بزرگ است اهتمام او و عظیم است قدرت و تسلط او.

«آیات الهی» جلد ۲ (متن، خوانش، توضیحات)
شهر البهاء ٨ آوريل

يا روبين حقّ مُبين می‌فرمايد: امروز ربيع رحمن ظاهر و نهال‌های جديده که از يد تربيت الهيّه در رضوان احديّه غرس شده بود به اثمار جنيّه و اوراق لطيفه ظاهر و مشهود و گلکن ظالمان عصر، يعنی علمای جاهل، در قطع آن جهدها نموده و می‌نمايند. بگو ای فراعنه ارض، اگر فرعون قادر بر اطفاء نور الهی شد شما هم می‌شويد ولکن هيهات هيهات ، اراده او مهيمن است بر اراده‌های اهل عالم و قدرتش نافذ و علمش محيط بوده و خواهد بود.
حضرت بهاءالله

معانی لغات:
ربیع رحمن = بهار خداوند، آغاز هر امری به ویژه ابتدای اظهار امر است (رحمت الهی).
نهال‌های جدیده = مؤمنین جدید هستند که تشبیه به نهال شده‌اند.
رضوان احدیّه = باغ الهی که کنایه از امر حضرت بهاءالله میباشد.
غَرس = کاشتن نهال و درخت در زمین (تلویحاً کنایه از القاء کلمات و بیانات در قلب طالبین است).
اَثمار = جمع ثمر است به معنای میوه.
جَنَیّ و جَنَیّه = میوۀ کاملاً رسیده و تازه چیده.
فراعنه = جمع فرعون است که شاهان مصری در زمان حضرت موسی بودند، ستمگر.
اِطفاء = خاموش کردن آتش.
هیهات = دریغا و افسوس.
مُهیمِن = مسلط، حاکم، حافظ و نگهبان.

لینک سایت «ریاض اللغات»
http://www.golgasht.org/fa
لینک کتاب آیات الهی در «کتابخانه مراجع و آثار بهائی»
https://reference.bahai.org/fa/t/b/AI2/ai2-15.html
تهیه معانی و توضیحات لغات با استفاده از نوزده هزار لغت و مراجع مختلف: جناب عنایت الفت

---

کانال تلگرام الواح و آثار الهی (https://t.me/Alvah_O_Asare_Elahi)