بهائیان و سیاست
12/23/2019
نگارنده: آرام
بهائیان از سیاست به معنای امروزیش دوری می کنند که شرکت در آن لازمه اش منفعت طلبی حزبی یا ملی و یا گروهی است و نیز این منفعت از هر طریقی میخواهد حاصل بشود یعنی گاهی با روش دروغ و خدعه و گاهی حتی به روش درست ولی بدون در نظر گرفتن منفعت دیگران. و البته در بسیاری از موارد از طریق درست (با تعاریف و عرف موجود) که حتی با خسارت زدن به دیگران است ولی در دنیای ما عادی شده است.
مدنیت مادیه مانند جسم است
مدنیّت مادیه مانند زجاج است و مدنیّت الهیه مانند سراج، زجاج بی سراج تاریک است
حضرت عبدالبهاء
اعتقادات بهائیان
بهائیان بر این باور هستند که آثار حضرت بهاءالله و تعالیم‌شان در برگیرندۀ بینشی وحدت‌بخش نسبت به آیندۀ اجتماع بشری است.
عقل و ایمان
شکل‌گیری تدریجی یک تمدن جهانی که در آن همۀ انسان‌ها از رفاه مادی و معنوی هر دو برخوردار باشند، لازمه‌اش پیشرفت جنبۀ معنوی زندگی بشر در کنار دیگر جوانب آن است. این درحالی است که معمولاً ایمان و عقلانیت در تضاد با یکدیگر دیده می‌شوند و گویی قلب و ذهن در ستیز دائمی با هم قرار دارند. اما چنین دوگانگی بر مبنای توصیفات نادرست از عقل و ایمان استوار است. برای مثال، ایمان ضدِ دانش و اغلب برابر با توهم، خرافات، بی‌منطقی و جهل نسبت به واقعیت در نظر گرفته می‌شود. به همین ترتیب، عقل و منطق به نوع خاصی از عقلانیت فروکاسته می‌شود كه قابل محاسبه و یا محدود به قلمروی تجربی است.
دین الهی یکی است
حضرت بهاءالله بیان می‌دارند که منشاء، اساس و هدف ادیان الهی یکی است. ایشان تأکید می‌نمایند که دین یکی است و می‌تواند به کتابی تشبیه شود که ادیان، فصل‌های پی در پی آن را تشکیل می‌دهند. هر یک از ادیان را می‌توان به عنوان مرحله‌ای از مراحل پایان‌ناپذیر آشکار شدن یک حقیقت واحد در نظر آورد.
اصل یگانگی
اصل یگانگی و تحقق آن در قالب وحدت عالم انسانی محور جمیع تعالیم آئین بهائی، هم هدف ظهور حضرت بهاءالله و هم اصل تعیین‌کنندۀ شیوۀ عمل جامعۀ بهائی است. بر اساس آثار بهائی، این اصل نشانۀ آشکار دوران بلوغ بشر است و باید درتمام جنبه‌های زندگی اجتماعی ظاهر گردد.
عدالت
عدالت یکی از مهم‌ترین اصول آئین بهائی است و پیشرفت تمدن وابسته به برقراری و بکارگیری عدالت در همه حیطه‌های زندگی فردی و اجتماعی است. لازمۀ درک تعالیم حضرت بهاءالله دربارۀ عدالت، پذیرفتن اصل یگانگی نوع انسان است. عدالت آن هنگام معنا می‌یابد که بپذیریم هیکل جامعۀ انسانی، یک کل به‌هم وابسته و هماهنگ است. توان‌مندی‌ها و استعدادهای بشریت متعلق به همۀ اعضای آن است و همچنین درد و رنج‌های آن همه را مبتلا می‌کند. در این چارچوب است که می‌توان به درک عمیق‌تری از سخن حضرت بهاءالله رسید که هدف از عدالت را ایجاد اتحاد بین انسان‌ها ذکر می‌کنند تا نوع بشر بتواند به عنوان یک موجود و یک هیکل زندگی کند.
دانش
برای ساختن دنیایی که در آن تمامی ساکنان کرۀ زمین خود را به عنوان اعضای یک خانوادۀ واحد انسانی در نظر آورند وعدالت اصل حاکم بر نظام اجتماعی آن باشد، نوع بشر توان‌مندی بسیار بییشتری از آن‌چه امروز به آن دست یافته است نیاز دارد. رسیدن به چنین سطحی از توان‌مندی محتاج آن است که دسترسی افراد و هم چنین نهادهای اجتماعی به دانش به میزان هر چه بیشتری گسترش یابد. آموزش و پرورش همگانی، عامل ضروری در مسیر این توان‌افزایی خواهد بود اما تلاش‌ها فقط هنگامی به موفقیت خواهند رسید که امور جامعۀ بشری به نوعی سازمان‌دهی مجدد یابد که هر فرد و گروهی از هر قشر و طبقۀ اجتماعی بتواند در کسب، تولید و انتشار دانش سهیم باشد.
قیامت
در کتب آسمانی پیشین به خصوص قرآن، به نشانه های روز قیامت، از جمله زنده شدن مردگان، شکافته شدن آسمان، فرو ریختن خورشید و ماه، تاریک شدن ستارگان، تبدیل شدن ارض و … اشاره شده است. در آثار بهائی، تعبیر جدیدی از قیامت مطرح شده است.
زندگی پس از مرگ
آئین بهائی به روح و بقای آن پس از مرگ معتقد است. بر این باور است که روح آدمی با آنکه تعلق به جسم دارد ، جدا از آن است و با تجزیه و تحلیل و نابودی جسم و مرگ جسمانی ، زندگانی انسان پایان نمی پذیرد و به انجام نمی گراید. بلکه روح آدمی باقی و پاینده بوده و به حیات خویش ادامه داده و راه خود را به سوی ترقی و کمال می پیماید. با این همه آئین بهائی می آموزد که ما نبایستی درباره ی کیفیت و چگونگی عالم بعد و شرایط و ویژگی های آن زیاد فکر کنیم. بجز این ، مانند آن است که جنین در رحم مادر بخواهد از وضع هوا و زمین و گیاهان و جانوران و آدمیان در این جهان پندار و تصوری نماید.
ظهور ادیان
آئین بهائی دیانت را موهبت الهی و برای بشر لازم و ضروری می داند و معتقد است که اساس و حقیقت همه ادیان واحد و یگانه می باشد.