بهائیان بر این باور هستند که آثار حضرت بهاءالله و تعالیم‌شان در برگیرندۀ بینشی وحدت‌بخش نسبت به آیندۀ اجتماع بشری است.
بر اساس اعتقادات بهائی، نوع انسان با گذر از مرحلۀ کودکی اکنون به آستانۀ بلوغ جمعی خود رسیده است یعنی مرحله‌ای که در آن اصل یگانگی نوع انسان باید در تمام زمینه‌های زندگی اجتماعی جلوه نماید. تغییرات انقلابی و گسترده‌‌ای که امروزه در جهان در حال وقوع است از جمله خصوصیات این دوران گذار می‌باشند. در سراسر عالم، اجتماع بشری در حال شکل‌گیری دوباره است. در این دوران، افكار، نگرش‌ها و عادات مربوط به کودکی بشر در حال از میان رفتن هستند و شیوه‌های جدید فكر و عمل كه منعكس‌كنندۀ دوران بلوغ می‌باشند به تدریج ریشه می‌گیرند. نوع بشر توان‌مندی بالقوه برای حرکت به سوی یک تمدن جهانی متحد و هماهنگ را یافته است؛ تمدنی که متعلق به تمامی نوع انسان از هر نژاد، قوم، مذهب و جنسیت است و پیشرفت، سعادت و رفاه مادی و معنوی همگان را دربرمی‌گیرد.
تعالیم حضرت بهاءالله منبعی از اصول و مفاهیمی بنیادین جهت دستیابی به این تمدن جهانی می‌باشند. در میان موضوعات اساسی که اعتقادات بهائی به آنها می‌پردازند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: اعتقاد به خدای یکتا، یکی بودن اساس جمیع ادیان الهی، ظهور تدریجی حقایق دینی، در نظر گرفتن روح انسان به عنوان حقیقت وجودی او که فاقد جنسیت، نژاد، قومیت و طبقه است، یگانگی و شرافت ذاتی نوع انسان، اعتقاد به حقوق برابراز جمله آزادی اندیشه برای همۀ انسان‌ها، برابری زن و مرد، هماهنگی علم و دین، جدایی‌ناپذیری عبادت و خدمت، لزوم رهائی از تقالید و هر نوع تعصب و جستجوی مستقل حقیقت، اهمیت پرورش صفات معنوی و تعلیم و تربیت، لزوم یادگیری و کسب علم و دانش نسبت به حقایق مادی و معنوی، محوریت عدالت در تلاش‌های انسانی.