اصول اعتقادی دیانت بهائی

اهمیت دعا و مناجات و ارتباط با خداوند

یکی از خصوصیات بارز زندگی فرد بهائی، مأنوس بودن با دعا و مناجات است. شخص بهائی صبح خود را با تلاوت مناجات و آیات الهیه آغاز می کند زیرا معتقد است که همانگونه که جسم ما برای داشتن توان و انرژی برای کار و زندگی، محتاج غذا است به همان صورت روح ما نیز نیازمند غذای روحانی و معنوی است. این غذا و مائده روحانی، از طریق ارتباط با خداوند کسب می شود.

حضرت عبدالبهاء میفرمایند:

“هر روز و صبح فرض و واجب است الواح و مناجات خوانده شود. آیات غذای روح است روح قوی میشود و بدون آن از کار میافتد.”
(بیان مبارک در یوم ششم اکتبر ١٩١۵)

وقتی روز خود را با دعا و مناجات و تفکر در باره وظائف انسانی و اخلاقی خود شروع می نمائیم به طور ناخودآگاه تمام روز در مسیر فضائل اخلاقی و درستکاری قرار گرفته و تمام کارهای ما موجب رضایت خاطر خود و خداوند خواهد شد و به زندگی ما نشاطی وصف ناشدنی خواهد بخشید.

حضرت بهاءالله در آثار مبارکه خود بسیار بر اهمیت و لزوم این امر تاکید فرموده اند که هر انسانی ضروری است که هر صبح و شام، کلمات الهیه را بخواند و از تاثیرات روح نواز آن برای لطافت روح خود استفاده نماید. خواندن کلمات کتب مقدسه موجب پاکی روح، لطافت و رقّت قلب می گردد، شخص را مهربان، راستگو و درستکردار و از بدیها دور می نماید.

‌حضرت بهاءالله در کتاب اقدس میفرمایند:

“اتلوا آیات اللّه فی کلّ صباح و مسآء …” ( مضمون بیان مبارک به فارسی : آیات الهی را هر صبح و شام تلاوت نمایید … )

بهائیان معتقدند که اصولا رسالت و هدف دین، تبدیل انسانها به افرادی درستکار و مهربان و شریف است و اگر دین و دینداری نتیجه ای غیر از این بدهد باید بدانیم که به حقیقت و ماهیت دین پی نبرده ایم و در مسیر دینداری نیستیم.

یکی از راه های وصول به روح و باطن و حقیقت دین و تبدیل شدن به انسانی که مورد نظر خداوند است، دعا و مناجات و تلاوت آیات الهیه و کلمات کتب مقدسه است.

اما حضرت بهاءالله میفرمایند تلاوت آیات و مناجات نباید به هدف زندگی تبدیل بشود و فرد تمام وقت خود را به خواندن دعا و کتب مقدسه بپردازد بلکه دعا و مناجاتِ بیش از حد، خود موجب کسالت روح و بازماندن از خدمت به اجتماع و ارتباط محبت آمیز با سایر انسانها میگردد. همانگونه که خوردن غذای بیش از حدّ نیاز، موجب کسالت و بیماری جسمی می شود، خواندن دعا و مناجات بیش از حدّ لزوم نیز موجب کسالت و خستگی روح انسان می گردد.

لذا حضرت بهاءالله میفرمایند که اگر یک آیه با شادی و سرور معنوی خوانده شود بهتر از آن است که همه ی کتب مقدسه، با کسالت و خمودت تلاوت شود. زیرا هدف از خواندن کلمات الهیه و دعا و مناجات، پرواز روح انسان به آسمان الهی و شادی و سرور روحانی و کسب انرژی جهت تبادل محبت آمیز افکار و احساسات با سایر انسانها است.


کانال تلگرام گل مستور (https://t.me/Gol_e_Mastour)