همچنانکه روح پس از رهایی از تعلق به جسم، کیفیتی غیر مادی و خارج از قید زمان و مکان است، عوالم الهی نیز غیر مادی هستند از این رو، ما نمی توانیم در عالم اجسام، از کیفیت این عوالم آگاه شویم. تنها قادریم از طریق تعالیم پیامبران الهی، به وجود آن پی ببریم و خود را برای زندگی پس از مرگ آماده سازیم.
بهشت و جهنم نیز پیرو کیفیت روح، خارج از قید زمان و مکان و تجسّم مادی هستند. در آثار بهائی، بهشت، به کسب رضای خداوند و دوزخ به دوری از فضل پروردگار، تعبیر شده است:
” بهشت رسیدن به رضای الهی است، و آتش ابدی دوزخ، داوری عادلانهء پروردگار” (حضرت باب)
(منتخبات آیات از آثار حضرت نقطه اولی صفحه ۱۱۱ )
” مقصود از جنّت، رضای او و دخول در امر او بوده” ( حضرت بهاءالله)
(مائده آسمانی جلد ۸ صفحه ۱۵)
تعبیراتی که در ادیان سابق، نسبت به زندگی مادی در جهان پس از مرگ، نعمت های بهشتی و آتش جهنم وجود دارد از دیدگاه بهائی، جنبه تمثیل و استعاره دارد. پر واضح است که برای شخص مومن، هیچ بهشتی بهتر از کسب رضای الهی و بهره مند شدن از فضل و لطف پروردگار وجود ندارد و از سوی دیگر نیز هیچ عذابی بالاتر از دوری از معبود و محروم شدن از فضل بی منتهای خداوند، متصور نیست.
صحبت های جناب هوشمند فتح اعظم
برنامه ای از رادیو پیام دوست
کانال تلگرام طلوع کرمل (https://t.me/tolo_e_carmel)