شهدای دیانت بابی و بهائی

دکتر علیمراد داودی

در سال 1300 شمسی در قصبه ی خلخال در آذربایجان متولد شد . اجداد او از گرجستان به ایران آمده و به دیانت بهائی مومن گردیدند و مقیم ایران شدند .

ایشان پدر را در نه سالگی از دست داد و در ظل مراحم مادر موفق به تحصیل تا دیپلم متوسطه گردید سپس به تهران آمد و در رشته فلسفه و علوم تربیتی به رتبه ی لیسانس رسید . پایان نامه ی خود را در فلسفه ی قرآن نوشت و در جمع اساتید مورد تحسین قرار گرفت . پس از مدتی مجددا به تحصیل دکترای فلسفه و علوم تربیتی مشغول شد و پس از اخذ دکترا به سمت معلمی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول گردید . بارها از رادیو ایران بحث های فلسفی او که ساده ، فصیح و رسا بود پخش گردید .
علاوه بر کتب و مقالات و جزواتی که ایشان در اثبات دیانت بهائی و جواب به اعتراض مخالفین نگاشته اند ، ترجمه و تالیفات بسیاری در باب فلسفه انجام داده اند که تا به امروز در مراکز علمی ایران مورد استفاده قرار میگیرد. مانند کتاب دربارهء نفس _ کتاب تاریخ فلسفه _ کتاب روح فلسفه قرون وسطی _ کتاب شناسایی و هستی (تاریخ فلسفه موضوعی) _ کتاب عقل در حکمت مشاء از ارسطو تا ابن سینا و کتب و نوارهای صوتی بسیاری دیگر که یادگار آن نفس نفیس است .
دکتر علیمراد داودی روز بیستم آبان 1358 طبق عادت روزانه جهت قدم زدن به پارک لاله طهران رفت و هیچگاه باز نگشت .
یادشان جاوید


دکتر “علی‌مراد داوودی” نویسنده و استاد دانشگاه تهران که در سال ۵۸ به دلیل بهائی بودن توسط مامورین ربوده و پس از چند مدت شکنجه اعدام گردید،کتابهای او کماکان در دانشگاههای ایران تدریس میشود.

کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01