ژینوس محمودی در سال 1308 در طهران به دنیا آمد. مادرشان خانم کمالیه اجزاچی که معلم مدرسۀ تربیت دختران و پدرشان بنیانگذار گراور سازی در ایران، جناب نعمت بودند .
ژینوس پس از اتمام دوران متوسطه در رشته فیزیک در دانشگاه طهران به اخذ درجه لیسانس و در علوم هواشناسی به اخذ درجۀ فوق لیسانس نائل آمد. قبل از آنکه سازمان هواشناسی در ایران تشکیل شود، ژینوس سرپرست تحقیق و تعلیم علوم جوّی هواشناسی بود و بعد از تشکیل مدرسۀ عالی هواشناسی، ریاست این مدرسه را عهده دار گردید. به علاوه تحقیقات او در هواشناسی دریایی همواره مورد توجه بود و ژینوس به عنوان اولین زن هواشناس ایرانی مشغول به کار شد و به علت تخصص و لیاقتی و جدیتی که از خود نشان داد توانست ریاست سازمان هواشناسی کشور را احراز کند؛ او هم‌چنین رئیس مدرسه عالی هواشناسی هم بود. همانطور که خود اظهار می دارد: “سازمان هواشناسی ایران را از یک اطاق کوچک که در فرودگاه مهرآباد قرار داشت، با زحمات طاقت فرسا تبدیل به یک سازمان مجهّز نمود.” ژینوس محمودی به عنوان نمایندۀ ایران در کنفرانس های بین المللی هواشناسی و مبارزه با آلودگی هوا شرکت می نمود.
ژینوس موسس هواشناسی در ایران بود و از جمله تألیفاتش اطلس جغرافیایی ایران است یادگاری ارزشمند از این بانوی گرانقدر که همچنان مورد استفاده موسسات مربوط قرار میگیرد .
حُسن اخلاق و فداکاری و بی ریائی او موجب آن بود که کارمندان هواشناسی به دیدۀ احترام به او بنگرند و دستورات او را با دل و جان اجرا نمایند. لبخند ملیح و مهربان و عشق او به طبیعت و هنر و درستی و امانت در کارهای اداری و خدمات امری او زبانزد عموم بود. هیچ کاری را غیر ممکن نمی دانست و در تعلیم و تربیت دختران سعی فراوان داشت.
ژینوس محمودی به علت اعتقاد به دیانت بهائی پس از انقلاب در ششم دیماه ۱۳۶۰ در سن ۵۲ سالگی اعدام شد.او در دادگاهی غیرعلنی و بدون برخورداری از حق داشتن وکیل محاکمه شد.
علاوه بر این همسر او، هوشنگ محمودی نیز در مرداد ۱۳۵۹ ناپدید شد.
ژینوس محمودی رئیس سازمان هواشناسی که به دلیل بهایی بودن اعدام شد
از متن: در مورد ژینوس محمودی، منیره برادران در صفحۀ ۵۲ کتاب خود به نام حقیقت ساده نوشته است: «روزی خانمی را به اتاق ما آوردند نامش ژینوس بود. حدوداً چهل ساله. وضع ظاهری آراسته ای داشت. رفتار و گفتار متین و شیرینش سریع همه مان را جلب کرد. استاد فیزیک بود. نسبت به دانش آموزان علاقه خاصی نشان می داد. آنان را دختران خود خطاب می کرد و میگفت: “شما جایتان پشت میز مدرسه است نه اینجا. اینجا هم نباید فرصت را از دست بدهید. من به شما درس خواهم داد. مسلماً شما از با استعدادترین دانش آموزان هستید.” خیلی زود نسبت به وی علاقه و احترام پیدا کردیم. اما او دو سه روز نزد ما مهمان بود. یک روز عصر صدایش زدند، رفت و دیگر برنگشت.هنگام رفتن کت زیبایش را برای ما به یادگار گذاشت.»
در توضیحات این کتاب در مورد ژینویس نوشته شده است که اعدام ژینوس محمودی به اتهام بهائیت در زمستان ۶۰ صورت گرفته است.
جهت مطالعه کامل این مطلب تحقیقی وارد لینک زیر شوید
https://goo.gl/JXCQ7w
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01