شعر ، ادب ، هنر در دیانت بهائی

شعری دلنشین از شاعر گرامی جناب «احمد بهامین» در وصف مقام حضرت عبدالبهاء

دغدغه جان من از سر سوداى اوست
خانه دل روز و شب منزل و مأواى اوست
دل چو كند ياد او ميشنوم داد او
ناله و فرياد او جمله ز سوداى اوست
يوسف نيكوى من اوست و دلجوى من
دل نشود سوى من زانكه زليخاى اوست
قبله و محراب دل جام مى ناب دل
خورد دل و خواب دل آن رخ زيباى اوست
ديده پر خون من محنت بيچون من
ناله محزون من بهر تمناى اوست
دل شود از ناى او واله و شيداى او
قلب زاوایای او مست”هوالله”ى اوست
مهر كند بردگى ماه كند بندگى
دهر ز افسردگى نيست ز پيداى اوست
مشفق آفاق اوست سرور عشاق اوست
مركز ميثاق اوست افئده كل جاى اوست
قدرت چون شاه او صورت چون ماه او
رونق درگاه او آيت عظماى اوست
مير و شهنشاى ما سرور و مولاى ما
هر كه كه عبدالبهاء سرور و مولاى اوست
شاد كند قلب ما ديده نهد زير پا
آنكه به رسم وفا واله و شيداى اوست
گفت «بهامين» غمش غصه اين عالمش
زآنكه فقط مرهمش لطف دلاراى اوست

برای دسترسی به سایر سروده های جناب «بهامین» به کانال غزل های غریب» با لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://t.me/joinchat/AAAAAFURRE44F_qQvGFTlQ


کانال تلگرام طلوع کرمل (https://t.me/tolo_e_carmel)