ارزش و مقام هنر و هنرمند در امر بهائی
نگارش: کیومرث ایزدی
حضرت بهاء الله در لوح تجلیّات میفرمایند: “تجلّی سوّم علوم و فنون و صنایع است علم بمنزله جناح است از برای وجود و مرقاتست از برای صعود تحصیلش بر کلّ لازم ولکن علومی که اهل ارض از آن منتفع شوند نه علومی که بحرف ابتدا شود و بحرف منتهی گردد …
جایگاه شعر در جامعه بهائی
نگارنده: فرهمند مقبلین
قبل از هر چیز باید متذکّر بود که مراد از لفظ شعر تنها کلام موزون و منظوم نیست بلکه در حقیقت این روح و صفای شعر است که در دلها می نشیند، اثر میگذارد و سرانجام ثمر ببار میآورد. برای هر یک از ما بسیار اتّفاق افتاده است که شعری یا بیتی از شاعری گمنام شنیده و یا خوانده ایم که زبان حال ما بوده و چنان مجذوب آن گشته ایم که در خاطرمان مانده، با یادآوری آن احساس شادی و رضایت نموده ایم. آری شعر ناب و والا حالتی از الهام و آفرینش داشته، از هنرهای راستین محسوب و در حیات روحانی و حتّی جسمانی انسانها، اثرات شگرف و پایداری داشته و دارد.
اي به سر زلف تو سوداي من
این اشعار منسوب به حضرت طاهره و همچنین سلیمان خان شهید است. تعداد ابیات و ترتیب آنها در نسخ مختلف متفاوت است.
موسیقی
هنر در امر بهایی مقوله‌ای جدا از دین و در منافات با آن نمی‌باشد، بلکه در نوع عالی خود نشأت گرفته از همان مبدأ و روح الهی است. حضرت عبدالبهاء میفرمایند:” همه هنرها از مواهب روح‌القدس است” و هنر در اصیل‌ترین شکل خود جلوه ذکر و ثنای حق می باشد.
شعری به مناسبت تولد حضرت اعلی و حضرت بهاءالله
شعری زیبا به مناسبت تولد حضرت اعلی و حضرت بهاءالله از یکی از احبای خوش ذوق
نظر حضرت ولی امرالله به موسیقی وهنر
حضرت ولیّ امرالله در توقیع مبارک مورّخ ۴ نوامبر ۱۹۳۷ خطاب به یکی از یاران می فرمایند: ” … اگر چه اکنون سرآغاز و طلیعه هنر بهائی است ولی یارانی که در این زمینه ها استعدادی در خود احساس میکنند باید آنرا تقویت و تکمیل نمایند و از این طریق روح جدید الهی که بوسیله حضرت بهاء الله در آفاق دمیده شده است ولو بطور محدود منتشر نمایند”(ترجمه)
موسيقی آیتی از آيات الهی است
موسيقی آیتی از آيات الهی است. چنانچه آن موسيقی اجسام را بحركت و هيجان آرد،موسيقی الهی و ندای اسمانی قلوب و ارواح را اهتزاز بخشد…..
بدائع الآثار جلد دوم. ص ۲۷۵
بیانات مبارکه در مورد موسیقی
” بعضی از احساسات بطور عَرَضی ایجاد میشوند و برخی مبنای اساسی دارند، فی المثل بعضی از افراد طبعاً مهربانند ولی ممکن است که ناگهان ناراحت و دستخوش خشم و غضب گردند، ولی در چنین موقعی اگر موسیقی اِصغا نمایند طبیعت واقعی آنها مجددا بروز مینماید، موسیقی فی الحقیقه طبیعت ذاتی و جوهر حقیقی هر فردی را بیدار میسازد، پس با هر نیّتی که در قلبتان باشد به موسیقی گوش فرا دهید، آن نیت افزون میگردد.”
حضرت عبدالبهاء (مجموعهٔ مستخرجاتی از آثار امری دربارهٔ موسيقی، ص١١-١٢)