عالم از برای عرفان این ظهور خلق شده، خود را محروم منمائید و از کوثر بیان رحمن خود را منع مکنید، به قلب بشتابید، شاید فائز شوید به آنچه که مقصود از خلقت عالم عرفان او بوده.
نقطه بیان میفرماید: اگر نفسی یک آیه بیاورد اعراض مکنید و ساکت باشید و از او بطلبید، شاید به عنایتش فائز شوید. و همچنین در کتاب جزا میفرماید: ” اذا سَمِعتم باَمرٍ مِن عِنده فلا تقولوا لا، الّا و انتم تقولون اللّه اعظم مِن کلّشیءٍ و کلّ خلق لَه و کلّ لَه عابدون”. حال تفکّر لازم. این است آن تفکّری که در کتب قبل و بعد ذکرش بوده. هر منصفی از بیانات نقطه اولی این قدر ادراک مینماید که اگر ظهور ظاهر نبود به این کلمه تکلّم نمیفرمود، چه که هر نفسی الیوم قادر است بر ترکیب یک آیه یا دو آیه و اَزیَد و از عنایت محیطه این ظهور اولیاء حقّ تکلّم مینمایند و مینویسند آنچه که علما از اتیان به مثل آن عاجز و قاصرند. باری چون آفتاب ظهور از افق مُکلّم طور ظاهر و مُشرق بود به این بیانات واضحه صریحه ناس را تربیت فرمودند که مباد در حین اظهار محروم شوند و یا از ایشان امری ظاهر شود که سبب و علّت خسران ابدی گردد. امرالله لعب اطفال نیست که هر یوم نفسی ظاهر شود و سبب تشتّت و اختلاف گردد.
آیات الهی، ج ۲، صص ۵-۱۲۴
نیایش(https://t.me/niaayesh)