حضرت بهاءالله می فرمایند:
موحد الیوم نفسی است که حق را مقدس از اشباح و امثال ملاحظه نماید، نه اینکه امثال و اشباح را حق داند. مثلا ملاحظه کن از صانع صنعتی ظاهر می شود و از نقاش نقشی؛ حال اگر گفته شود این صنعت و نقش نفس صانع و نقاش است هذا کذب و رب العرش و الثری؛ بلکه مدلند بر ظهور کمالیه صانع و نقاش. ای شیخ فانی معنی فنای از نفس و بقای بالله آنست که هر نفسی خود را در جنب اراده حق فانی و لا شئی محض مشاهده نماید. مثلا اگر حق بفرماید: افعل کذا، به تمام همت و شوق و جذب قیام بر آن نماید، نه آنکه از خود توهمی کند و آن را حق داند.
آیات الهی ج ۱ ص ۱۱۳
کانال تلگرام نیایش (https://telegram.me/niaayesh)